Καλές γιορτές! :)

Επειδή Χριστούγεννα χωρίς χιόνι δεν λέει... είπα να σου κάνω ένα μικρό δωράκι.

Το ξέρω έχω χαθεί και όλα τα σχετικά, αλλά μη γκρινιάζεις...

Καλά να περνάς, όλα τα καλά του κόσμου σου εύχομαι, να είσαι ευτυχισμένος όπου και αν είσαι, και να χαμογελάς πολύ!

Θα τα πούμε σύντομα! ;)

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ! xD

Ταμπού [μέρος 3]

Ναι, ξαναγυρνάω στο γνωστό θέμα του σεξ, όπως σου είχα πει, αλλά αυτή θα είναι η τελευταία φορά.

Αυτό που θέλω να σου πω σήμερα, είναι μερικά πράγματα που έχουν άμεση σχέση με το σεξ και, πιστεύω, πρέπει να έχει κανείς στο μυαλό του. Είναι μερικά λεπτά ζητήματα, και θα σου πω παρακάτω τις σκέψεις μου.

Αρχικά, είμαστε ένα από τα τρία είδη που μπορώ να σκεφτώ τώρα, που κάνουν σεξ για ικανοποίηση και όχι για καθαρά αναπαραγωγικούς σκοπούς. Τα άλλα δυο είναι οι πίθηκοι και τα δελφίνια. Με τους πιθήκους δεν έχω κανένα ζήτημα, μπορώ να το καταλάβω, με τα δελφίνια κάτι δεν μου κολλάει, να σου πω. Αλλά και πάλι, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να ρωτήσω κανένα δελφίνι πως είναι, οπότε μάλλον δεν μπορώ να έχω άποψη. Αυτός που το είπε μάλλον κάτι παραπάνω από μένα θα ήξερε.

Τέλος πάντων, στο θέμα μας. Κάνουμε σεξ επειδή μας αρέσει. Όπως είπαμε όμως, αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια το να μείνει έγκυος η γυναίκα. Όταν πρόκειται για σεξ ανάμεσα σε εκπροσώπους του ίδιου φύλου, το ενδεχόμενο αυτό δεν υπάρχει, για να τα εντάξουμε όλα στο πλαίσιο της γενικής συζήτησης, αλλά έστω ότι αναφερόμαστε σε ετερόφυλους συντρόφους.

Υπάρχουν λέει πολλοί τρόποι για να το αποτρέψεις αυτό, την εγκυμοσύνη δηλαδή. Από την πλευρά της γυναίκας, από όσα ξέρω τουλάχιστον, μιλάμε για αντισυλληπτικά, σπιράλ, γυναικεία προφυλακτικά, και κάτι είχα ακούσει κάποτε για ένα μείγμα με χυμό λεμονιού, σόδα μαγειρική και κάτι άλλο, τώρα μου διαφεύγει. Μη με ρωτήσεις πως χρησιμοποιείται, δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Φαντάζομαι ως αλοιφή, αλλά οι λεπτομέρειες μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Όσον αφορά τον άνδρα, από την άλλη, έχουμε τα προφυλακτικά, και την άκρως μη-αποδοτική μέθοδο του τραβήγματος. Θα υπάρχουν σίγουρα και άλλες μέθοδοι, δεν αμφιβάλλω, αλλά κάποιος με τις περιορισμένες γνώσεις που έχω εγώ, τόσα ξέρει και τόσα λέει.

Το θέμα ποιο είναι. ΟΚ, έχουν και τα δυο μέρη τρόπους για να εμποδίσουν μια εγκυμοσύνη η οποία ίσως να είναι όχι και ό,τι καλύτερο στην παρούσα φάση των συμμετεχόντων στην ερωτική πράξη. Γιατί να πρέπει να αναλαμβάνει μόνο ο ένας από τους δυο το να κάνει κάτι; Το λέω επειδή σήμερα το πρωί διάβασα αυτό εδώ. Δηλαδή, με το δίκιο της η κοπέλα ξεκινάει και λέει "my now ex-boyfriend". 

Θα σου κάνω το εξής ανάλογο. Όταν βγαίνεις στο δρόμο με το αμάξι, πρέπει υποχρεωτικά να έχεις ασφάλεια. Για ποιον είναι αυτό, για σένα ή για τους άλλους, ξέρεις; Για τους άλλους, βέβαια! Αλλά και για σένα, έμμεσα. Αν κάνεις τη βλακεία σου και κάνεις ζημιά σε κάποιον, από τη μια επανορθώνεις για τη ζημιά, και από την άλλη δεν ζορίζεσαι τόσο. Και αντίστοιχα και ο άλλος, είναι ασφαλισμένος για να καλύψει εσένα. Δεν γίνεται να απαιτήσεις από όλους τους υπόλοιπους να είναι ασφαλισμένοι για να ξέρεις ότι και να πάθεις κάτι, θα σε πληρώσουν κανονικά, ενώ εσύ δεν είσαι σε θέση να κάνεις κάτι τέτοιο. Βλέπεις πόσο οξύμωρο ακούγεται; Φερ'το τώρα σ'αυτό που λέμε. Πως την έχεις δει ρε φίλε, δεν φτάνει που θέλεις να πηδάς, θέλεις και να μην έχεις καμία έγνοια; Μήπως να σου φέρουμε και καμιά μπύρα τίποτα, κανέναν ξηρό καρπό μη βαρεθείς ξέρω'γω, ή καμιά μπριζόλα μη σε κόψει η λόρδα; Δούναι και λαβείν, γιατί χαρά στα σκέλια σου δεν βλέπεις αλλιώς! Και μη περιμένεις πρώτα να λαβείν, μερικές φορές πρέπει και να δούναι πρώτα. Κυρία Νιολάκη, αν το διαβάζετε αυτό, αλήθεια, θυμάμαι ακόμα τα όσα μου έχετε μάθει στα Αρχαία...

Ένα άλλο θέμα που σχετίζεται άμεσα με τα προφυλακτικά ιδιαιτέρως, είναι τα λεγόμενα STDs (Sexually Transmittes Diseases), για να μη λες ότι είμαι ξύλο απελέκητο. Είμαι πελεκημένο, πως να το κάνουμε!

Δεν μπορεί να μην έχεις ακούσει για τα περισσότερα που μπορείς να κολλήσεις όταν κάνεις σεξ. Από απλό κρυολόγημα, γρίπη, σύφιλη, ηπατίτιδα, γονόρροια, έρπη μέχρι και AIDS. Η αλήθεια είναι πως αν κάτσεις να τα σκεφτείς όλα, παίζει στο τέλος να σου φύγει κάθε όρεξη να κάνεις οτιδήποτε. Αλλά, όπως με κάθε καλό πράγμα, αξίζει τον κόπο να το ξανασκεφτείς, κατά τη γνώμη μου. 

Ναι, ΟΚ, δεν λέω, υπάρχουν πολλά που μπορείς να πάθεις. Προσοχή θέλει, όχι τίποτα άλλο. Προσοχή και σεβασμός. Γιατί σεβασμός; Αν ξέρεις ότι κάτι έχεις και παρ'όλα αυτά πας και κάνεις σεξ χωρίς να πάρεις τις απαραίτητες προφυλάξεις, ή ακόμα χειρότερα, δεν πεις τίποτα στο σύντροφό σου, ε τότε είσαι μαλάκας. Είναι τόσο απλό.

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να θυμηθώ τι άλλο ήθελα να σου πω. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ τώρα είναι το ζεστό μπάνιο που με περιμένει, και το φυλλάδιο Στοχαστικών Ανελίξεων που έχω να κάνω. 

Ας κλείσει λοιπόν εδώ το θέμα μας.

Μερικά πράγματα μόνο εν κατακλείδι. Μη το φοβάσαι, απόλαυσέ το. Υπεύθυνα μεν, αλλά απόλαυσέ το. Ναι, ξέρω, είναι σαν το slogan στα αλκοολούχα ποτά, "Απολαύστε υπεύθυνα", αλλά αν σκεφτείς τη μέθη που σου προκαλεί, νομίζω ότι ταιριάζει κιόλας. Να θυμάσαι ότι δεν είναι όλα στη ζωή το σεξ, αλλά να θυμάσαι ότι δεν είναι και κάτι δυσάρεστο... τουλάχιστον όχι όταν έχεις τη σωστή παρέα. Και πάνω απ'όλα, μη ντρέπεσαι να μιλήσεις. Όχι με τη μαμά σου, αν και ίσως θα μπορούσε να σου δώσει καμιά συμβουλή, αλλά νομίζω καλύτερα με το άτομο που κάνετε σεξ. 

Καλό μας Σαββατοκύριακο! Και καλή μου όρεξη!

Το κακό της ευκολίας

Καλημέρα. Τι καλημέρα τώρα, σχεδόν μεσημέρι, αλλά δε βαριέσαι, λεπτομέρειες. Γεια, τέλος πάντων.

Καθόμουν και διάβαζα τεχνολογικά νέα από ένα RSS (ναι, το κάνω μερικές φορές και αυτό), και κάτι μου τράβηξε την προσοχή. Μπορείς να το δεις εδώ.

Αν βαριέσαι να το διαβάσεις, θα σου πω εγώ εν ολίγοις τι είναι. Αν το διάβασες, λυπάμαι, θα το διαβάσεις ξανά. 

Πρόκειται για μια εφαρμογή για το ίσως πιο δημοφιλές πλέον smartphone, το iPhone. Σου λέει ο συγγραφέας ότι εάν βαριέσαι να μπεις σε ένα από τα πέντε sites που αναφέρει, και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και άλλα, και να ενημερώσεις τον "κοινωνικό σου κύκλο" ότι έφτασες εκεί που ήταν να φτάσεις, η εν λόγω εφαρμογή αναλαμβάνει να το κάνει αυτόματα, χωρίς να κάνεις εσύ τίποτα. 

Κάτσε λίγο ρε φίλε, περίμενε δυο λεπτά. Πρώτον, σε πόσα sites πρέπει να έχεις account, και με πόσους διαφορετικούς τρόπους πρέπει να πεις το ίδιο πράγμα στους ίδιους ανθρώπους για να πιστέψεις ότι σε έχουν καταλάβει, έχουν ενδιαφερθεί γι'αυτό που λες και έχουν ικανοποιήσει τη δίψα σου για επιβεβαίωση; Εγώ ένα Φατσοτέφτερο της κακιάς ώρας έχω, και πάλι πιστεύω ότι πολύ το χαζεύω. Άνοιξα και Google+, και είναι ζήτημα να μπω μια φορά το τρίμηνο! Αν δηλαδή έχω account και σε όσα άλλα λέει ο φίλτατος παραπάνω, τι θα γίνει, μόνο στα social networks θα τη βγάζω;

Δε λέω, καλό είναι, ενδιαφέρον έχει, θα πεις τη βλακεία σου, ίσως να γκομενίσεις λίγο, άντε να δεις και κανένα νέο, εντάξει, χάνεις λίγο την ώρα σου. Όχι όμως να καταλήξεις να κάνεις χρονοδιάγραμμα για να προλαβαίνεις να τα κάνεις όλα μήπως μείνει παραπονεμένη η Σούλα που δεν τάισες το στρουμφάκι της, ο Γιώργος που δεν έκανες hang out μαζί του, ο Περικλής που δεν έκανες Tweet ή όπως στο καλό το λένε αυτό, και να μη συνεχίσω καλύτερα, γιατί δεν ξέρω και άλλα... 

Στο κάτω κάτω, και αυτό το λέω και για μένα, έχουμε καταλήξει να έχουμε πιο ενεργή ζωή μέσα από τα Internet social networks. Και χάνουμε το μεγαλύτερο social network, το οποίο όταν πάει να μας προσεγγίσει απαντάμε με το ξερό "όχι τώρα, έχω δουλειά". Και ναι, αν το πάμε έτσι, όντως δουλειά θα καταλήξει να είναι. Το κακό είναι ότι θα δουλεύουμε και θα πληρώνουμε, ενώ δεν θα πληρωνόναστε.

Πέρα από αυτό, φτάνω στο δεύτερο κομμάτι. Πες ρε παιδί μου ότι είσαι μέλος εσύ σ'αυτά τα sites, και ότι όντως βαριέσαι να κάνεις την ενημέρωση που λέμε. Τώρα που το σκέφτομαι, θα είχες και το δίκιο σου, αλλά τα ήθελε ο πισινός σου, μεταξύ μας. Και σου έρχεται ο άλλος και φτιάχνει την εφαρμογή για να "σου λύσει τα χέρια". 

Ασχολίαστο. 

Όχι, θα το σχολιάσω.

Βρε παιδί μου, είναι δυνατόν; Όχι, σοβαρά, είναι δυνατόν; Εδώ πριν από λίγο καιρό ακουγόταν ότι έχουμε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο επειδή βαριόμαστε να σηκωθούμε να αλλάξουμε κανάλι στην τηλεόραση και χρησιμοποιούμε το τηλεχειριστήριο. Μα τώρα δηλαδή βαριέσαι να γράψεις στο κινητό σου;;; Σκέψου το λίγο! Είναι σα να λες "ξέρεις, καλό το τηλεχειριστήριο, αλλά βαριέμαι να πατάω τα κουμπιά..."

Και έχουν ήδη επινοήσει τόσες και τόσες τεχνολογίες για να μπορείς να γράφεις και πιο γρήγορα! Πέρα από το Τ9, που "μαντεύει" τι θες να γράψεις και το συμπληρώνει μόνο του, πέρα από το QWERTY πληκτρολόγιο με το οποίο γράφεις πολύ πιο γρήγορα, τώρα το iPhone 4S καταλαβαίνει όταν του μιλάς, μπορεί δηλαδή να γράφει αυτά που του λες! 

Κι εμένα με ενθουσιάζουν αυτά. Δεν είμαι κατά της τεχνολογίας. Είμαι υπέρ της προόδου, και έχω όνειρα ότι κάποια μέρα θα συμβάλλω κι εγώ. Είμαι όμως πολύ κατά της λανθασμένης χρήσης αυτής της τεχνολογίας, και δεν ξέρω κατά πόσο η συγκεκριμένη χρήση είναι σωστή. Εδώ κλαίγεται όλος ο κόσμος ότι το Φατσοτέφτερο και η Google κρατάνε προσωπικά στοιχεία και διάφορα τέτοια. Εδώ ρε φίλε έχεις τη βλακεία που την έχεις βάλει μόνος σου, και ξέρει ανά πάσα στιγμή που είσαι, μη σου πω και τι κάνεις! Και όπως το στέλνει σε διάφορα social network sites, πως ξέρεις ότι δεν το στέλνει και κάπου "αλλού"; 

Δεν είμαι ούτε παρανοϊκός, ούτε υποστηρικτής των θεωριών συνωμοσίας. Απλά, σκέψου λίγο τι πιστεύεις εσύ, και σκέψου λίγο τι έχεις κάνει γι'αυτό.

Τώρα πάω να το κάνω post αυτό στο Φατσοτέφτερο.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Ταμπού, μέρος 2

Την τελευταία φορά σου είχα ανοίξει μια κουβέντα, και τώρα θέλω να τη συνεχίσω. Αν θυμάσαι καλά, σου είπα κάποια πράγματα για το σεξ. Σήμερα λοιπόν θα σου πω και κάποια άλλα, αλλά θα αναφερθώ σε θέματα πάνω στα οποία δεν επεκτάθηκα την τελευταία φορά.

Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων, όταν πρόκειται για σεξ, έχουν στο μυαλό τους την ερωτική πράξη ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα, όλα ωραία και καλά, χωρίς πολλά πολλά. Υπάρχουν όμως κάποια άλλα πράγματα, και θα ήθελα να τα πούμε λίγο γι'αυτά.

Φερ'ειπείν, δεν είναι πάντα μόνο δυο που συμμετέχουν. Και, επίσης, ακόμα και δύο μόνο να είναι, κανείς δεν είπε ότι ντε και καλά πρέπει να είναι διαφορετικού φύλου. 

Ναι, έρωτα κάνουν και οι άνδρες μεταξύ τους, όπως και οι γυναίκες μεταξύ τους. Ναι, ναι, ξέρω, την έχω ακούσει κι εγώ την κορυφαία μπούρδα: αν η ομοφυλοφιλία ήταν κάτι σωστό, ο θεός δεν θα έφτιαχνε τον Αδάμ και την Εύα, αλλά τον Αδάμ και το Μήτσο. Δεν θα έφτιαχνε όμως σίγουρα όλους αυτούς που επικαλούνται το όνομά του μόνο όταν τους συμφέρει, και ιδίως όταν πρόκειται να βωμολοχήσουν. 

Θα σου κάνω μια απλή ερώτηση. Εσένα σου αρέσει να σε ελέγχει ο καθένας και να σου λέει τι να κάνεις στο κρεβάτι σου; Εδώ δεν ανέχεσαι τη μάνα σου που σου λέει να αλλάξεις κάλτσες, πλάκα μου κάνεις; Εξ'αυτού λοιπόν, γιατί να πας εσύ να κρίνεις τον άλλον; Αν θέλεις να σου τα κάνω πιο λιανά να καταλάβεις, πες το μου παρακάτω, μπορώ να επεκταθώ πάνω στο θέμα. Απλά έχω να πω και πολλά άλλα, οπότε δεν θέλω να μείνω εδώ.

Όσον αφορά το δεύτερο κομμάτι, δηλαδή τον αριθμό των συμμετεχόντων στην ερωτική πράξη. Τώρα, τι να σου πω... λένε ότι μέχρι 5 είναι σχέση. Εγώ είμαι ξενέρωτος και δεν ξέρω από αυτά, αλλά έτσι έχω ακούσει να λένε. Όπως επίσης έχω ακούσει ότι κάθε χρόνο γίνεται φεστιβάλ του σεξ, στο οποίο προφανώς ο καθένας κάνει ό,τι προλάβει με όποιον και όσο προλάβει... ό,τι και αν σημαίνει αυτό... Δεν θέλω και να φανταστώ, είμαι ειλικρινής.

Α, και κάτι άλλο. Προχθές διάβαζα για τη γυναίκα που έθεσε νέο ρεκόρ Guiness, κατάφερε να κάνει σεξ με 919 άνδρες στην ίδια μέρα. Ναι, καλά διάβασες, 919, δεν έκανα λάθος. Δες εδώ, έχει και άλλα records.

Τι να σου πω. Καλό είναι να μοιράζεται κανείς, δεν λέω, αλλά και λίγος εγωισμός δεν βλάπτει βρε αδερφέ! Δηλαδή, μπες μόνο στη διαδικασία να σκεφτείς το εξής: είσαι εσύ με την πιο ωραία γκόμενα [συγγνώμη για την έκφραση] που μπορείς να σκεφτείς, και όταν τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται ενδιαφέροντα, της λες "κάτσε λίγο, περίμενε δυο λεπτά". Βγάζεις το κινητό και παίρνεις τηλέφωνο: "Έλα, κολλητέ, τι κάνεις; Βαριέσαι; Πέρνα ρε από εδώ που είμαι, έλα να πηδήξουμε κανένα μισάωρο παρέα, και μετά πάμε για καμιά μπύρα αν είναι!". Νομίζω τα σχόλια είναι περιττά...

Και τώρα ας πάμε σε κάτι άλλο. Είπαμε ότι οι συμμετέχοντες μπορεί να είναι πάνω από δυο. Μπορεί όμως να είναι και λιγότεροι. Σε τσάκωσα, ε; 

Ναι, και ο αυνανισμός είναι κομμάτι του σεξ. Και αναπόσπαστο μάλιστα. Έλα, κόψε τις βλακείες, έτσι ανακαλύπτει ο καθένας μας το σώμα του. Όλοι το αρνούμαστε, και όλοι το κάνουμε, no exception. Οπότε κάτσε να πούμε δυο πράγματα ανοιχτά.

Αν θυμάσαι, στο προηγούμενο post σου είχα πει για το βιβλίο που είχα διαβάσει κάποτε. Έλεγε μέσα λοιπόν ότι ο αυνανισμός είναι η πρώτη ερωτική εμπειρία του καθένα μας, και είναι κάτι που διατηρούμε σε όλη μας τη ζωή, ακόμα και όταν έχουμε ερωτικό σύντροφο. Και μάλιστα, για το ζευγάρι η συγκεκριμένη πρακτική, να αυνανίζονται παρουσία του άλλου [και εννοώ παρέα, όχι κρυφά ο ένας δίπλα στον άλλο], είναι κάτι εξαιρετικά καλό, ειδικά για την ερωτική τους ζωή. Αρκεί βέβαια να είναι αρκετά ώριμοι να το καταλάβουν, και να μη χαχανίζουν σαν εσένα, καλή ώρα. Όταν ηρεμήσεις, διάβασε παρακάτω.

Με τόσα χρόνια πρακτικής στον αυνανισμό [κανονικά και ένσημα θα έπρεπε να μας κολλάνε], έχεις μάθει τον εαυτό σου καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Ξέρεις τι και πως σου αρέσει, και ασυνείδητα κάνεις ακριβώς αυτό που θέλεις, ακριβώς όπως το θέλεις. Με το να δείξεις λοιπόν στον άλλο ακριβώς αυτό, τον βοηθάς να σου προσφέρει ικανοποίηση που αλλιώς ίσως δεν θα μπορούσε. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τώρα τι εννοώ. Οπότε, αντί να κάνεις τον ανήξερο, κάνε καλό στον εαυτό σου, για μια φορά δείξε θάρρος και ειλικρίνεια! Όσο περίεργο και να ακούγεται...

Και φτάνω σε άλλο ένα μεγάλο κομμάτι. Τα φετίχ. Δύσκολο θέμα, και μεγάλο. Θα προσπαθήσω να μην επεκταθώ πολύ. 

Τα φετίχ είναι από μικρά πράγματα μέχρι πράξεις που θα σε αφόριζαν ακόμα και από τη Λέσχη Φετιχιστικών Πρακτικών και Ανήθικων Ιδεολογικών Πεποιθήσεων. Ναι, ΟΚ, τώρα το έβγαλα, αλλά αν υπήρχε, θα σε αφόριζαν. Για να πάρεις μια μικρή ιδέα, τα φετίχ ποικίλλουν από χειροπέδες και φτερά μέχρι νεκροφιλία και κτηνοβασία. Τα δυο τελευταία σημαίνουν να κάνεις σεξ με νεκρά σώματα και με ζώα, αντίστοιχα. Και στα δυο, έχω μια μικρή αμφιβολία, μήπως το σεξ χάνει την έννοια του σεξ, αλλά είναι κι αυτό θέμα προς συζήτηση.

Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει να χτυπάνε. Άλλοι τους αρέσει να τους χτυπάνε. Σε άλλους αρέσει να ντύνονται με διάφορα κουστούμια και να παριστάνουν διάφορους χαρακτήρες. Κάποιοι προτιμούν να αλείφονται με σοκολάτα/μέλι/σαντιγί συν διάφορα παρελκόμενα, βλέπε φρούτα, και μετά να τα αφαιρούν από το σώμα του συντρόφου με δημιουργικούς τρόπους [προσωπική φαντασίωση αυτό]. Κάποιοι άλλοι προτιμούν να το κάνουν με σκατούλες, ιδίας παραγωγής ή του συντρόφου πάλι. Ο καθένας τη βρίσει με τον τρόπο του.

Και αυτά είναι τα ελαφριάς μορφής. Αν σε πάω σε άλλο επίπεδο, όπως είναι η κακοποίηση, ή ο βιασμός, ή ακόμα χειρότερα, η παιδεραστία, νομίζω καταλαβαίνεις πόσο μπορεί να διαφέρουν τα επίπεδα του φετιχισμού. 

Πιστεύω ο καθένας μας έχει το κάτι τις που τον εξάπτει. Αλλά είναι λεπτό το ζήτημα ανάμεσα στον φετιχισμό, και στη διαστροφή, όπως φαίνεται από τα τελευταία παραδείγματα που σου έδωσα.

Και σε ρωτάω τώρα, τι είναι η διαστροφή; Μιλάμε πάντα όσον αφορά το σεξ. Είναι διαστροφή η παιδεραστία; Είναι η νεκροφιλία; Είναι η κτηνοβασία; Μήπως η ομοφυλοφιλία; 

Εγώ θα σου πω κάτι. Αν ρωτήσεις συγκεκριμένα άτομα, διαστροφή είναι ακόμα και ο στοματικός έρωτας. Εν τέλει, ίσως η διαστροφή να μην ορίζεται μονοσήμαντα, να εξαρτάται δηλαδή από αυτόν που την ορίζει. Εγώ έχω τα δικά μου όρια, εσύ τα δικά σου. Όταν λοιπόν κάτι ξεπεράσει αυτά τα όρια, το θεωρούμε διαστροφή. Και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που η γραμμή να είναι τόσο λεπτή, ανάμεσα στη διαστροφή και στο "απλό" φετίχ.

Για να είμαι εντελώς ξεκάθαρος, θα σου πω το εξής τελευταίο: καταδικάζω την παιδεραστία, καθώς και κάθε μορφή κακοποίησης, σε κάθε περίπτωση. Αν ο άλλος το απολαμβάνει, είναι άλλη ιστορία, αλλά κανένας, μα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει το δικαίωμα να υποχρεώσει κάποιον άλλο να ικανοποιήσει τις όποιες ορμές του παρά τη θέλησή του. Και σ'αυτό είμαι απόλυτος.

Οπότε, στην τελική, μάλλον το αν αυτά που κάνεις είναι "σωστά" ή "λάθος" εξαρτάται από το με ποιον τα κάνεις. Αν έχεις τη σωστή παρέα, σίγουρα θα διασκεδάσεις κι εσύ και η παρέα σου. Γιατί, στο κάτω κάτω, αν δεν το διασκεδάσεις κιόλας, ποιο το νόημα;

Α ναι! Τώρα που το θυμήθηκα, μάλλον θα σου ξαναπώ για το σεξ. Έχω ξεχάσει ένα σημαντικό κομμάτι που μου ανέφερε μια αναγνώστριά μου, και έχει απόλυτο δίκιο. Την άλλη φορά θα σου πω περί των θεμάτων υγιεινής, και έχω και κάποια άλλα θέματα στο μυαλό μου. Βλέπεις, το συγκεκριμένο είναι ενδιαφέρον θέμα...

Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν, άκου:

Ταμπού

Έχω όρεξη απόψε, θα σου μιλήσω για κάτι για το οποίο συνήθως όλοι αποφεύγουμε να μιλήσουμε ανοιχτά. Ναι, καλά κατάλαβες, αναφέρομαι στο σεξ.

Σε προειδοποιώ ότι ίσως σε μερικά σημεία βρεις γραφικές εκφράσεις, αλλά δεν μπορώ, ούτε και θέλω, να κάνω αλλιώς. Μερικά πράγματα σήμερα θέλω να τα πω όπως λέγονται. Αν διαφωνείς μαζί μου, μπορείς ελεύθερα να φύγεις. Αλλά θα χάσεις, σου το λέω. Λοιπόν, ξεκινάω.

Για κάποιον λόγο, όταν πρόκειται για το συγκεκριμένο θέμα, όλοι κάτι παθαίνουμε και μας πιάνει μια κρίση ντροπής και σεμνοτυφίας. Λες και κανένας δεν το επιδιώκει, κάνει ή έστω σκέφτεται. Δεν λέω, κι εγώ ένας τέτοιος τύπος είμαι, απλά, ξέρεις, το να γράφεις έτσι σου δίνει και ένα θάρρος. Νομίζω ότι χωρίς βλάβη της γενικότητας μπορώ να θεωρηθώ ψευτόμαγκας σε πολλά ζητήματα. Δεν είναι όμως το θέμα μας αυτό.

Το έχεις σκεφτεί ποτέ πόσα πολλά πράγματα από την καθημερινότητά μας περιστρέφονται γύρω από το σεξ; Ειλικρινά, νομίζω κανένας μας δεν το έχει συνειδητοποιήσει, πόσο μάλλον να σκεφτεί το "γιατί". 

Θα σου πω το εξής απλό. Εκνευρίζεσαι, κάτι σου τη δίνει. Ποια είναι η πρώτη σου αντίδραση; Θα βρίσεις, έτσι; Και πως θα βρίσεις; "Γαμώ το αυτό σου, γαμώ το εκείνο και το αποτέτοιο σου". Κάτσε βρε αδερφέ. Εσύ όταν θυμώνεις αυτό κάνεις; Ενώ είναι κάτι που συνήθως κάνουμε για να νιώσουμε ευχαρίστηση, κάτι που κάνεις όταν είσαι ήρεμος και νιώθεις ωραία, για κάποιο λόγο το χρησιμοποιούμε λες και είναι κάτι κακό, υποτιμητικό και προσβλητικό. Όπως και πολλά άλλα.

Σκέψου μόνο το εξής. Δεν έχεις ακούσει ή δει κάποιον που να είναι πάρα πολύ εκνευρισμένος για κάποιον γνωστό ή άγνωστο λόγο, και να ρίχνει γαμωσταυρίδια σε ό,τι βρει μπροστά του; Μερικές φορές, θα τον ακούσεις να αναφέρεται στο αντικείμενο της οργής του ως "αιδοίο", "όρχις", "σερβιέτα" και διάφορα άλλα. Και σε ρωτάω εγώ... από πότε το αιδοίο και ο όρχις είναι βρισιές; Με την ίδια λογική, γιατί δεν είναι η σπλήνα και το συκώτι; Επειδή η γυναίκα δεν έχει κάτι που έχει ο άνδρας, ή μάλλον έχει κάτι που αυτός δεν έχει; Αν το σκεφτείς λίγο, δεν έχει και κάποια λογική αυτό.

Είχα διαβάσει ένα βιβλίο κάποτε που τα έλεγε όλα αυτά. Δεν είναι δικά μου δηλαδή τα όσα σου λέω. Αλλά ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σου, με το δικό μου τρόπο. Στο βιβλίο αυτό λοιπόν, έλεγε το εξής ωραίο. Μια εξήγηση του γιατί βρίζουμε κατ'αυτό τον τρόπο, είναι το ότι, κατά μία έννοια, το σεξ δείχνει κυριαρχία και υποταγή, σε φάση Yin-Yang και έτσι. Με την έννοια του ότι αυτός που "τον δίνει" είναι ο κυρίαρχος, και αυτός που "τον παίρνει" είναι αυτός που υποτάσσεται. Δηλαδή, εγώ το γράφω και γελάω, συγγνώμη. Και ας μην ανοίξω το στόμα μου και μιλήσω τώρα για διάφορα εξαρτήματα του έρωτα, όπου αρχίζεις και χάνεις την ιδέα του ποιος δίνει τι σε ποιόν και ποιος παίρνει τι και πως. 

Προσωπικά, πιστεύω ότι είναι φαλλοκρατικές αντιλήψεις που ανήκουν στο Μεσαίωνα, αλλά για κάποιον άγνωστο λόγο έχουν διατηρηθεί και στις μέρες μας. Πες με φεμινιστή, αλλά κατά βάθος το ξέρεις ότι έχω δίκιο. Και αν δεν το ξέρεις, δεν αλλάζει κάτι, πάλι δίκιο έχω.

Τώρα θυμήθηκα και το άλλο που είχα ακούσει κάποτε. Είχε κυκλοφορήσει στο Φατσοτέφτερο και λέγανε διάφορες γυναίκες "γιατί ένας άνδρας να μπορεί να πάει με πολλές γυναίκες και οι φίλοι του να του λέμε μπράβο, ενώ όταν μια γυναίκα πάει με πολλούς άνδρες τη λένε πουτάνα;". Και η απάντηση δεν άργησε να έρθει: "όταν ένα κλειδί ανοίγει όλες τις κλειδαριές, είναι master key, ενώ όταν μία κλειδαριά ανοίγει από πολλά κλειδιά, σκατά κλειδαριά είναι". Εδώ έρχομαι εγώ και σου λέω: "τη τζίφρα σου και το πουλί σου να προσέχεις που τα βάζεις". Γιατί δεν είναι το πουλί κλειδί, και αν ήτανε βιολί θα το παίζανε πολλοί. Οπότε, από μένα τουλάχιστον, αν πας να κάνεις τον κλειδαρά, μια χαρά πούτανος θα είσαι.

Ένα άλλο που ήθελα να σου πω. Το ήξερες ότι ακόμα και τα μικρά παιδιά έχουν σεξουαλικές ορμές; Καλά, μη φανταστείς ότι είναι στην ίδια μοίρα με έναν ξελιγωμένο σαραντάρη που έχει να δει χαρά στα σκέλια του από τότε που εγώ πέρναγα όρθιος κάτω από το τραπέζι και αναρωτιόμουν αν είναι αυτός ο ουρανός. Αλλά ναι, τα μικρά παιδάκια αρχίζουν και εξερευνούν την σεξουαλικότητά τους από πολύ μικρή ηλικία. Φερ'ειπείν, πολλά κοριτσάκια βάζουν τις κούκλες τους να κάνουν έρωτα. Δεν είναι ότι καταλαβαίνουν και πολύ καλά τι ακριβώς κάνουν, αλλά έχουν έμφυτη την περιέργεια αυτή, και μαθαίνουν με αυτό τον τρόπο. Και μη βιαστείς να κάνεις κάποιο σχόλιο του είδους "γυναίκες...", γιατί ούτε κι εσύ ήσουν καλύτερος! Όλοι έχουμε παίξει το γνωστό παιχνίδι "δείξε μου το δικό σου και θα σου δείξω το δικό μου". Έλα, μην ακούω βλακείες τώρα, αφού έτσι είναι.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι την περιέργεια αυτή την έχουμε μέσα μας λίγο πολύ όλοι. Γιατί λοιπόν να το κρύβουμε; Και μάλιστα να κάνουμε τις πάπιες; Λες και αυτοί στους οποίους θέλεις να κάνεις εντύπωση ως "σεμνό" και "καθώς πρέπει" παιδί είναι καλύτεροι. Αν σε έχουν κάνει να το πιστέψεις, πραγματικά, έχε στο νου σου ότι δεν ισχύει.

Τέλος, θα σου πω κάτι που ίσως σε συνταράξει: στη ζωή υπάρχουν και άλλα πράγματα πέρα από το σεξ. Οι γυναίκες δεν είναι χρήσιμες μόνο όταν έχεις όρεξη να κάνεις σεξ, και οι άνδρες δεν είναι άβουλα πλάσματα που θα πηδήξουν ό,τι θηλυκό βρεθεί εντός του πεδίου δράσης τους. Μπορεί να με βρίζεις τώρα, αλλά έτσι είναι. Και, επαναλαμβάνω, ακόμα και αν δεν το βλέπεις, έχω δίκιο. Σκέψου το.

Τέλος πάντων. Δεν αναφέρθηκα σε κάποια άλλα πράγματα που ίσως θα έπρεπε, όπως ο αυνανισμός, η ομοφυλοφιλία, η αλλαγή φύλου, τα φετίχ, οι ανωμαλίες (όπως και το τι είναι ανωμαλία), και είμαι σίγουρος ότι κάτι άλλο έχω αφήσει απ'έξω. Ίσως κάποια φορά να γράψω τη συνέχεια. Προς το παρόν, αυτά. Άντε τώρα να κάνεις δημόσιες σχέσεις.

Μια προσευχή

Γεια χαρά! Τι γίνεται; Η Ελλάδα έχει εθνική εορτή σήμερα, αλλά δεν θα σου μιλήσω γι'αυτό. Πιστεύω θα το κάνουν πολλοί άλλο στη θέση μου.

Αυτό για το οποίο θέλω να σου μιλήσω είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζω εδώ και μια εβδομάδα περίπου. Είναι βαρύ το βάσανο, είναι μεγάλος ο καημός, και ο πόνος μου αβάσταχτος. Όχι δεν πρόκειται για γυναίκα, χαλάρωσε. Είναι πολύ πιο απλό, ευτυχώς. Αλλά και πάλι, δύσκολο.

Αφού ξεκινήσαμε για τα καλά το εξάμηνο, λογικό ήταν να μπουν και ασκήσεις. Ε, μπήκανε. Μα τι είναι αυτό το πράγμα ρε φίλε; Είναι μια... ευλογημένη άσκηση, μου έχει βγάλει την πίστη! Και όχι μόνο τη δική μου, είμαστε πόσοι που την παλεύουμε! Αυτή όμως ακάθεκτη, δεν καταλαβαίνει τίποτα. Μερικές φορές νιώθω ότι έχουμε κάτσει μαζί με τους υπόλοιπους από τη μια μεριά του Πύργου της Πίζας και τον κοπανάμε με τα κεφάλια μας για να τον ρίξουμε: λες, τώρα θα πέσει, τώρα θα πέσει, και το βλέπεις ακόμα στη θέση του. Και μάλλον έτσι εξηγείται και ο πονοκέφαλος κάθε μέρα.

Αλήθεια, αν το κάνανε αυτό αρκετοί άνθρωποι, λες να καταφέρνανε να τον ρίξουν τον Πύργο της Πίζας; Έχουμε και ανεργία, μπορούμε να ανοίξουμε εταιρία κατεδαφίσεων, θα έχουμε συμφέρουσες τιμές λόγω έλλειψης μηχανημάτων και εξοπλισμού.

Στο θέμα μας όμως, ξεφεύγω πάλι. Που λες, έχουμε να αποδείξουμε ένα θεώρημα που σχετίζεται με ιδιοτιμές, ιδιοδιανύσματα και άλλες ιδιο-ιδιότητες πινάκων. Έχω μάθει τα ονόματα μαθηματικών που δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν, καθώς και ειδικές μορφές πινάκων που θεωρούσα ότι είναι στην καλύτερη τετριμμένοι. Έχω μάθει να αναγνωρίζω άμεσα αν μια πράξη Γραμμικής Άλγεβρας είναι επιτρεπτή, καθώς και ποια θα είναι η μορφή του αποτελέσματος. Κι όμως, δεν μπορώ να δείξω αυτό που χρειάζομαι! Και τι κάνω γι'αυτό; Κάθομαι και σου γκρινιάζω, ναι, έχεις δίκιο.

Απλά, ξέρεις, μέσα από την τόση αγανάκτησή μου, σκέφτηκα ότι ίσως να μην είναι κακό να ζητήσει κανείς βοήθεια. Και, για να μη χάνουμε πολύτιμο χρόνο, ζητάμε βοήθεια από τους ειδικούς στο πεδίο, που δυστυχώς δεν είναι πλέον μαζί μας. Οπότε... λέω να την κάνω την προσευχή μου...

Ω Μέγα Euler, κι εσύ Μέγιστε Gauss,

Τα χέρια μου ενώνω και παρακαλώ εσάς,

Κάντε ένα θαύμα, δώστε μου μυαλό

Την άσκηση να βγάλω, κάτι τόσο απλό,

Την απορία πού'χω βγάλτε απ'τη μέση,

Να είναι όλα απλά, QED να πέσει.

Το "ίσον" να ισχύει, και η συνεπαγωγή,

Η τάξη να'ναι 3, η ρίζα πραγματική,

Η νόρμα να'ναι 1, και η μέθοδος σωστή.

Δεν ζητώ πολλά, μονάχα να βρω λύση

Στο πρόβλημα που μ'έχει πολυταλαιπωρήσει...

Κάντε εσείς το θαύμα, κι εγώ θα κάνω τάμα,

Τρεις μέρες θα νηστέψω, δεν θα φάω πράμα.

Εις το όνομα του Gauss, του Euler και του Jordan

και στο όριο του n που τείνει στο άπειρο, αμήν.

Περί μουσικής

Γειαααααα. Καλημέρα, βασικά. Σάββατο σήμερα, ξύπνησα καλά και είμαι ορεξάτος. Και όπως κάθε πρωί, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βάλω μουσική. Ιδού η αφορμή για όσα θα σου πω σήμερα.

Δεν είναι ωραίο πράγμα η μουσική; Εμένα μου αρέσει. Είναι πολλές φορές τρόπος για να ξεφύγεις. Άλλες πάλι φορές, σου δίνει τρόπο για να εκφράσεις τη χαρά, τη λύπη, την απογοήτευση ή τον ενθουσιασμό σου. Αν μπεις στο Φατσοτέφτερο, γεμάτο με τραγούδια από το Σωλήνα είναι, και ο λόγος είναι αυτός. Από ποιον Σωλήνα; Από τον γνωστό ΕσύΣωλήνας, που στο Ράδιο Αρβύλλα ανακάλυψα ότι παλιά τον έλεγαν ΣυΣωλήν, και είναι πιο γνωστός με το όνομα YouTube. Αλλά εντάξει, το όνομα δεν αλλάζει κάτι, για το ίδιο πράγμα μιλάμε.

Που λες, στο Φατσοτέφτερο όπου και να γυρίσεις, θα βρεις τραγούδι. Όχι ότι εγώ είμαι καλύτερος, μη σου πω ότι εγώ ίσως να είμαι ένας από τους χειρότερους εκεί μέσα. Απλά μερικές φορές είναι περίεργο, αν κάτσεις και το προσέξεις λίγο. Μπορείς να καταλάβεις πολλά για έναν άνθρωπο απλά βλέποντας τα τραγούδια που βάζει στο Φατσοτέφτερο. Μέχρι και τη διάθεσή του σε κάθε στιγμή της ημέρας. 

Το κορυφαίο είναι όταν έχεις διαφορετικούς φίλους, οι οποίοι έχουν και διαφορετικά γούστα στη μουσική, οπότε βλέπεις μια πανδαισία εκεί μέσα. Χαμός γίνεται. Έχεις τους Pink Floyd από τη μία, πετάγεται ένας Τερζής μετά, ακολουθούν οι Slayer και στο καπάκι η Έφη Θώδη να κάνει ντουέτο με τον Pavarotti. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές να κάτσω ένα βράδυ που θα βαριέμαι πολύ [μα πάρα, πάρα πολύ], και να αρχίσω να βάζω ό,τι τραγούδι ανεβάζει ο καθένας, με τη σειρά. Δεν ξέρω πως θα φτάσω μέχρι το πρωί, αλλά κάποια στιγμή θα το κάνω. 

Το άλλο κορυφαίο το έχω κάνει με τον Άγγελο. Να τον έχω να του μιλάω από τη μία και να του στέλνω ζεϊμπέκικα από την άλλη, στο Φατσοτέφτερο να βάζω metal, just for the heck of it, και εγώ να ακούω ό,τι πιο χαλαρό ξέρω. Ποιο Hyperthreading και Multitasking  και βλακείες λέει η Intel; Εδώ να δεις τι γίνεται.

Επίσης, άλλο ένα φαινόμενο είναι το πως αλλάζει η διάθεση κάποιου ανάλογα με τη μουσική που ακούει. Έχω προσέξει αρκετές φορές κόσμο να ξεκινάει με χαλαρά και μελό τραγουδάκια, και να φτάνει σε ακούσματα βαριά και ασήκωτα. Από τη μία άκρη στην άλλη. Όπως σου είπα, κι εγώ έτσι είμαι, μη σου πω και χειρότερα. Όπως λέει και ο Πάνος, "ό,τι να'ναι είσαι ρε μ...αν".

Τρανταχτό παράδειγμα: μόλις κοίταξα στο Φατσοτέφτερο, και το πρώτο πράγμα που είδα ήταν το "Πόσο μου λείπει" του Sotis Volanis [δεν φταίω εγώ, έτσι γράφεται]. Η ώρα είναι 10:16, αν λέει καλά ο υπολογιστής μου. Νομίζω τα σχόλια είναι περιττά.

Που λες, κι εγώ ό,τι να'ναι είμαι. Αλλά εγώ έχω και άλλο θέμα. Εγώ δεν ακούω ένα είδος μουσικής. Τα ακούω όλα, και μερικές φορές και κάποια που δεν ξέρω καν τι είναι, αλλά μου αρέσουν. Και δεν μπορώ να καταλάβω μερικούς που σκαλώνουν και σου λένε "εσύ ο metallας", "άντε μωρέ η σκυλού", "ροκά του οπισθίου" και άλλα τέτοια. Γιατί ρε παιδιά, κακό είναι να ακούς τη μουσική που σου αρέσει; Και από πότε ακριβώς έγινε βρισιά αυτό; Μου θυμίζει μια ταινία που είχα δει, και μία από τις πιο βαριές βρισιές που υπήρχαν μέσα ήταν "κάλτσα, ε κάλτσα!". Λέω εντάξει, αν είναι άπλυτη, κάτι γίνεται, αλλά μπορεί να είναι και πλυμένη βρε παιδάκι μου!

Το θέμα είναι, δεν πιστεύω ότι είναι καλό να βάζουμε φραγμούς στη μουσική. Αφού είναι τρόπος έκφρασης, και είμαστε ελεύθεροι να εκφραζόμαστε. Έστω και αν όταν το κάνουν οι άλλοι μας τη δίνει στα νεύρα αυτό. 

Σκέψου μόνο τους Παπαροκάδες. Δεν είχε γίνει μεγάλος σάλος όταν κυκλοφόρησαν το CD τους; Ήταν λέει κάτι ασυνήθιστο, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Δε σου λέω, αλλά αυτοί οι άνθρωποι επικρίθηκαν και πολύ. Και γιατί; Γιατί έπαιζαν μουσική; 

Τυγχάνει και η μουσική που έπαιζαν, σαν είδος τουλάχιστον, μου αρέσει. Φαντάζομαι και σ'αυτούς. Είμαι σχεδόν σίγουρος πως και αυτοί έχουν χτυπηθεί στα τραγούδια των AC/DC. Και, για να είμαι ειλικρινής, θα μου άρεσε πάρα πολύ να τους ακούσω να παίζουν το "Back in black" ή το "Hells bells". Αν έπαιζαν και το "Hell ain't a bad place to be", δεν θα ζητούσα τίποτα άλλο από τη ζωή μου, θα ένιωθα ολοκληρωμένος.

Λίγο πολύ, αυτά. Άκου ό,τι θέλεις και βάζε το στο Φατσοτέφτερο. Και έχε στο νου σου ότι ίσως κάποιο βράδυ θα ακούσω όλα όσα ανεβάζεις. Φρόντισε λοιπόν να έχεις ποικιλία.

Καλή μας μέρα, και καλό σαββατοκύριακο! Αύριο το πρωί βάλε να ακούσεις το τραγουδάκι από κάτω, θα σου φτιάξει την ημέρα.

Τα λέμε! Γεια!

Μελισσούλες και λουλουδάκια

Οκτώβρη έχουμε νομίζω, ε; Καλά δεν λέω; Ναι, έτσι λέει και το ημερολόγιο του υπολογιστή. 

Ένα περίεργο πράγμα. Είχα μείνει με την εντύπωση ότι η εποχή του Έρωτα, αν μπορώ να την πω έτσι, είναι η Άνοιξη. Ξέρεις, όταν αφυπνίζεται όλη η Φύση, όταν τα πουλάκια αρχίζουν να κελαηδούν, οι μελισσούλες να ζουζουνίζουν και τα λουλουδάκια να γεμίζουν τον αέρα με το γλυκό τους άρωμα. Λες και εκκρίνουν αφροδισιακά είναι.

Κοιτάζω όμως γύρω μου, και βλέπω κάτι διαφορετικό. Όπου και αν κοιτάξω, κρατιούνται χέρι χέρι, έχουν ο ένας τον άλλο αγκαλιά, φιλιούνται... τι γίνεται, λέω; Αλλάξανε οι εποχές και δεν το κατάλαβα; Και μετά συνειδητοποίησα πως έχει το πράγμα: μα αφού μόλις ξεκίνησε το χειμερινό εξάμηνο! Και ξέρεις καλά τι σημαίνει αυτό. Ήταν το καλοκαίρι στη μέση, πολλοί που δεν μπόρεσαν να είναι μαζί αναπληρώνουν τώρα, και τα μέλια στάζουν σαν ανοιξιάτικη βροχούλα. Πάλι στην Άνοιξη το γύρισα...

Για να μην αναφέρω την άλλη πλευρά, βέβαια. Υπάρχουν και πρωτοετείς που εισέρχονται τώρα στον άγνωστο και συναρπαστικό κόσμο της ακαδημαϊκής κοινότητας, και δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Ξέρεις, όλως τυχαίως θα βρεθεί κάποιος πρόθυμος να βοηθήσει, μετά πρέπει να ανταποδώσεις, θα πας για ένα καφέ, το ένα πράγμα φέρνει το άλλο... μαθηματικοί είμαστε, 1+1=2. Συνήθως. Μερικές φορές κάνει και 3, σύμφωνα με το Μαρινόπουλο, αλλά ακόμα το ψάχνω αυτό, και μέχρι να είμαι σίγουρος δεν θέλω να σου πω τίποτα. Πριν ρωτήσεις, ο Μαρινόπουλος είναι αλυσίδα super market. Δεν ξέρω κανέναν που να λέγεται Μαρινόπουλος.

Για να γυρίσω πίσω στο θέμα, παντού βλέπεις κόσμο να φιλάει άλλο κόσμο. Πραγματικά, έχω αρχίσει και πιστεύω ότι οι φοιτητές είναι είδος το οποίο ακολουθεί δικό του αναπαραγωγικό κύκλο. Ενώ όλα τα υπόλοιπα είδη ζευγαρώνουν σε κάποια συγκεκριμένη εποχή, αυτοί το κάνουν όταν δεν το κάνει κανένα άλλο είδος. Θα μου πεις, πρέπει να κάνεις τη διαφορά. Και επίσης, δεν είναι ότι περιμένουν τον Οκτώβρη για να ζευγαρώσουν, κάθε άλλο. Απλά, νομίζω είναι εν γένει η εποχή στην οποία βρίσκουν παρτενέρ. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά αυτό βλέπω, αυτό λέω.

Σκέφτηκα επίσης να ψάξω λίγο στατιστικά κατά ποιο μήνα γεννιούνται περισσότερα παιδιά ζευγαριών που είναι φοιτητές. Με τη βοήθεια της Κάλλιας συνειδητοποίησα ότι ο μήνας που γεννιέσαι λέει πολλά για το πως έγινε... ώστε να γεννηθείς. Εγώ, φερ' ειπείν, που είμαι γεννημένος το Σεπτέμβρη, ξέρω ότι πριν 9 μήνες ήταν η Πρωτοχρονιά. Ξέρεις, λίγο παραπάνω ποτό, για το καλό της καινούριας χρονιάς... 

Επίσης, πολλά Ταυράκια που ξέρω, που είναι γεννημένοι το Μάη. 9 μήνες πριν είναι ο Αύγουστος. Θέλεις να μου πεις ότι θα πας διακοπές με το ταίρι σου, και θα κάτσεις ήρεμος; Αν όντως ισχύει, έχω άσχημα νέα για σένα.

Και που λες, ίσως να άξιζε τον κόπο να το ψάξει κανείς. Κανονικά θα έπρεπε να παρατηρηθούν περισσότερες γεννήσεις κατά τον Ιούλιο, αν δεν κάνω λάθος. Αλλά και πάλι, εκεί δεν μπορεί να είναι κανείς απόλυτος. Επειδή εμείς έχουμε και άλλες δυο εξεταστικές, πλην αυτή του Σεπτεμβρίου. Όπως είναι ευρέως γνωστό, ο έρωτας είναι ένα από τα ισχυρότερα αντίδοτα του άγχους. Πάντα υπό ιδανικές συνθήκες λέω. Αν έχεις κομπλεξικό παρτενέρ, θα σε παραπέμψω στη λαϊκή σοφία: "αν πετύχει η πεοκρουσία, τύφλα να'χει η συνουσία". Χυδαίο; Δε νομίζω.

Τέλος πάντων. Από τη μια, είναι ευχάριστο να βλέπεις τόσο... ας πούμε έρωτα γύρω σου. Από την άλλη, μερικές φορές σου έρχεται να τους πιάσεις να τους κοπανάς κεφάλι με κεφάλι. Γιατί όπως και να το κάνουμε, ναι, είναι ωραίο πράγμα ο έρωτας, αλλά δεν χρειάζεται να μου το χτυπάς συνέχεια! Get a room, που λεν και στο America! 

Κλείνω με μια μουσική αφιέρωση. Πιστεύω ότι αρμόζει στο θέμα.

Απορίες

Καλημέρα! Μόλις ξύπνησα, και το μυαλό μου είναι γεμάτο απορίες σήμερα. Πριν τις ξεχάσω, κάτσε να σου πω.

Πολλές από αυτές τις απορίες τις έχω δει ή ακούσει από αλλού, οπότε μπορείς να πεις ότι είναι "κλεμμένες", παρά το ότι δεν θέλω να τις κλέψω, αλλά να δώσω μια απάντηση. Αλλά τέλος πάντων. Σου το λέω να το ξέρεις.

Αν έχεις ένα σκύλο Χάσκι, και αυτό κλείσει το στόμα του, τι θα είναι μετά; Αφού σου λέει δεν θα χάσκει, συνεχίζει να είναι Χάσκι; Είναι όντως άξιο απορίας, αλλά εγώ θα σε ρωτήσω κάτι άλλο. Όταν εσύ πάρεις ένα σκύλο του Αγίου Βερνάρδου, εσύ γίνεσαι ο Άγιος Βερνάρδος; Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο σκύλος συνεχίζει να είναι του Αγίου Βερνάρδου, και όχι του Μάκη απ'τον τρίτο. Οπότε αν τα πάρεις ανάλογα,  και το Χάσκι έτσι θα παραμείνει... έστω και αν δεν χάσκει.

Αν τα χόρτα δεν παχαίνουν, γιατί οι αγελάδες είναι τόσο παχιές; Μήπως κάτι μας κρύβουν εκεί; 

Όχι, δεν μας κρύβει κανένας τίποτα. Απλά, οι αγελάδες δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Νομίζουν ότι με το να τρώνε χόρτα κάθε μέρα, και κυρίως όλη μέρα, κάτι κάνουνε. Παν μέτρον άριστον, καλές μου αγελάδες! Είπαμε, χορταράκι του θεού, καλό και αγνό, αλλά μη κάνεις σαν τη μηχανή του γκαζόν που δεν αφήνει τίποτα πίσω της! Εδώ άμα την αφήσεις την αγελάδα σε ένα λιβάδι πέντε στρεμμάτων, σε μια εβδομάδα πρέπει να της βρεις άλλο λιβάδι! Εγώ με τόσο φαγητό ξέρεις πόσο τη βγάζω; Τουλάχιστον δυο εβδομάδες!

Και πέραν τούτου, σκέψου ότι βγάζουν το μασημένο το φαγητό, και το ξαναμασάνε! Μη τους ξεφύγει καμιά θερμίδα, να τις πάρουν όλες πάνω τους! 

Όταν κολυμπάς, ιδρώνεις; Αυτό είναι κλασσικό ερώτημα πιστεύω. Αλλά δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο τίθεται σωστά. Γιατί το λέω; Θα σου πω.

Αν το να ιδρώνεις σημαίνει να είσαι ιδρωμένος, δηλαδή να έχεις νερό πάνω σου (ὕδωρ = νερό, αλλά ανακάλυψα πως δεν έχει καμία σχέση, αφού ο ιδρώτας βγαίνει από το ἱδρώς. Απλά όταν ιδρώνεις είσαι... υγρός), τότε έχεις ιδρώσει από τη στιγμή που μπαίνεις στο νερό. Αν πάλι, θεωρείς ότι ιδρώνεις όταν βγαίνει ιδρώτας από τους πόρους στο δέρμα σου, και πάλι ιδρώνεις. Εκτός και αν είσαι κάποια ειδική περίπτωση, και απλά δεν ιδρώνεις ποτέ όταν κουράζεσαι, είτε είσαι στο νερό, είτε έξω από αυτό. Ή αν θεωρείς ότι οι πόροι του δέρματός σου δεν ανοίγουν όταν είσαι στο νερό. Μια λέξη θα σου πω: Geox!

Όταν λες ότι "την άκουσα", ποια ακριβώς άκουσες; Είναι όπως λέμε "την πάτησα", αλλά εκεί εννοείς τη μπανανόφλουδα, αυτό το ξέρω! Όταν την ακούς, ποια είναι αυτή; Και τι σου λέει; 

Εγώ τώρα σκέφτομαι τη διαφήμιση της Sprite, που έλεγε "άκου τη δίψα σου". Μήπως αυτήν ακούς; Αλλά αν είναι έτσι, θα έπρεπε να έχει κλείσει η Sprite μέχρι τώρα! Αφού άμα λες ότι "την άκουσα", δεν είναι καλό, και αυτή σου λέει να την ακούς τακτικά! Εκτός και αν είμαστε λίγο μαζόχες όλοι μας. Πράγμα διόλου απίθανο.

Ήθελα να σου γράψω και άλλα, αλλά τα ξέχασα. Φταίει ο Βεν, που μου έπιασε κουβέντα, και σκέφτομαι άλλα τώρα. Κάποια άλλη φορά θα σου το συνεχίσω.

Άντε, πάω να κάνω καμιά δουλειά τώρα.

e-learning

Γεια σου και χαρά σου, αγαπητέ αναγνώστη! Και σήμερα έχω όρεξη για κουβεντούλα, βλέπεις.

Σου έχω κάτι επίκαιρο σήμερα. Αφορά το νέο σύστημα που θα εφαρμοστεί στη διανομή βιβλίων. Δηλαδή, στο ότι πρακτικά δεν θα διανέμονται πλέον βιβλία, αλλά κατά το πλείστον θα έχουμε υλικό σε ηλεκτρονική μορφή, καθώς και φωτοτυπίες. 

Έχω ακούσει πολλά τις τελευταίες μέρες. Λένε ότι η εταιρία που θα διανέμει τα CD και DVD με το ηλεκτρονικό υλικό ανήκει στο σύζυγο της υπουργού που πήρε την απόφαση να γίνει κατ'αυτό τον τρόπο η διανομή το εν λόγω υλικό. Μπορεί να ισχύει, μπορεί και όχι. Φυσιολογικό είναι να σκεφτεί κανείς ότι αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, στη μέση αναμφίβολα υπάρχει το συμφέρον, και πολύ πιθανόν όντως να είναι έτσι. 

Το έχεις σκεφτεί όμως ότι αυτό ίσως να είναι σε δικό μας συμφέρον; Σκέψου να έπρεπε να το αναλάβει αυτό το δύσκολο και υπεύθυνο έργο κάποιος άλλος, με την οποίο η κυρία υπουργός να μην είχε καμία σχέση! Πως θα υπήρχε σωστή και ακαριαία συνεννόηση; Σκέψου να πάρεις μόνο τα μισά αρχεία των Μαθηματικών, φερ' ειπείν; 'Η σκέψου να πάρεις ένα ολόκληρο DVD με συνολικό μέγεθος αρχείων 50MB. Σπατάλη. Κάτι τέτοια ζητήματα λύνονται πολύ πιο εύκολα και αποτελεσματικά όταν έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο με τον οποίο έχεις μια άλφα, μη σου πω και γάμα, οικειότητα!

Πέραν τούτου. Εμένα μου αρέσει να έχω ένα βιβλίο μπροστά μου όταν πρέπει να μελετήσω. Μου αρέσει η υφή του, μου αρέσει να το ξεφυλλίζω, είναι άλλη αίσθηση. Όμως σκέφτομαι, τώρα που θα αλλάξει το σύστημα, τι θα γίνει, πως θα είναι τα πράγματα; Σου εκθέτω λοιπόν τις σκέψεις μου.

Αρχικά, για να φτιάξεις ένα βιβλίο, θέλεις χαρτί. Δέντρα. Αμαζόνιος. Καταλαβαίνεις ότι όλο αυτό κοστίζει πολύ, περιβαλλοντολογικά μιλώντας. Πόσα δέντρα πια να κοπούν για χάρη μας; Κάπου πρέπει να τελειώσει αυτό! Και αν πας να με αντικρούσεις με το επιχείρημα ότι υπάρχει και ανακυκλωμένο χαρτί, αμέσως σε αντι-αντικούω εγώ: εσύ προσωπικά, πόσες φορές έχεις ανακυκλώσει χαρτί; Αν τυγχάνει και είσαι από αυτούς τους αξιοθαύμαστους ανθρώπους με οικολογική συνείδηση οι οποίοι τακτικά κουβαλάνε βουνά χαρτιού στον κάδο ανακύκλωσης, δεκτό, και μπράβο σου, έχεις το δικαίωμα να μου πεις ό,τι θέλεις! Αν όμως κι εσύ όπως κι εγώ τις περισσότερες φορές πετάς το χαρτί μαζί με τα άλλα απορρίμματα, τότε με συγχωρείς αλλά εμάς δεν μας πιάνει η ανακύκλωση!

Ύστερα, συγγνώμη βρε φιλαράκι, αλλά ζούμε στην εποχή της πληροφορίας! Να μην αξιοποιήσουμε δηλαδή αυτά που έχουμε στη διάθεσή μας; Το ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης κοστίζει πολύ λιγότερο από ένα βιβλίο! Επιπλέον, το βιβλίο σου προσφέρει μια στατική μορφή πληροφορίας. Ενώ αν σου προσφέρεται η πληροφορία σε ηλεκτρονική μορφή, μπορείς να έχεις εικόνα, ήχο, video, ακόμα και διαδραστικό περιεχόμενο! Ειδικά για τις μικρότερες ηλικίες, η διαδραστική μάθηση είναι κάτι πάρα πολύ θετικό, πιστεύω εγώ προσωπικά. 

Τώρα, θα μου πεις, δεν έχουμε όλοι πρόσβαση σε υπολογιστή, πως να τα δούμε εμείς αυτά; Μα είναι απλό! 

Κάποτε πρέπει να εκσυγχρονιστεί αυτή η χώρα! Δεν μπορούμε εμείς να μένουμε πίσω ενώ σε άλλες χώρες τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή από προσχολική ηλικία! Προφανώς η κυρία υπουργός έχει κάτι κατά νου. Κάποτε θυμάμαι είχε δημιουργηθεί το laptop των 100 ευρώ. Ήταν πάρα πολύ απλό, έτρεχε λειτουρικό Linux και είχε πολύ ευανάγνωστη οθόνη ακόμα και σε πολύ έντονο φως ημέρας, ενώ η κατανάλωση ενέργειας ήταν εξαιρετικά χαμηλή. Το θυμάμαι, είχε βγει πριν μερικά χρόνια. Αν μοιράσουν σε όλους από ένα τέτοιο laptop και όσα CD/DVD χρειάζεται, θα δεις ότι στο τέλος και πιο φτηνά βγαίνει, και ίσως μαθαίνεις καλύτερα.

Άσε που δεν θα χρειάζεται να έχεις μαζί σου βιβλία για το μάθημα! Αρκεί να πάρεις το laptop σου, στο οποίο θα έχεις ό,τι αρχεία χρειάζεσαι! Και μπορείς να τα έχεις παντού μαζί σου! Βολικότατο, θα έλεγα. 

Τι σου λέω, ε; Τι να σου πω, φίλε μου, πες μου τι να σου πω; Με αυτά που ακούω, τι να σου πω; Ξέρεις τι λένε: "αν δεν μπορείς να αποφύγεις κάτι, απόλαυσέ το". Και έτσι πάει, αν δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για το πως θα διαβάζουμε από εδώ και μπρος, να μη προσπαθήσουμε τουλάχιστον να το δούμε λίγο διαφορετικά; Ίσως αν δεις τα θετικά του, να μην είναι τόσο κακό.

Στο κάτω κάτω, σκέψου λίγο. Όταν έρθει η εξεταστική, δεν πας κι εσύ να πάρεις σημειώσεις του μαθήματος φωτοτυπημένες; Δεν θα κατεβάσεις κάτι παραπάνω από το Internet για να διαβάσεις; Ε, τώρα το κάνουν αυτοί για σένα. Οπότε, παίζει να μην αλλάξουν και τόσο πολύ τα πράγματα.

Αυτό που θέλω να σου πω στο τέλος είναι, μήπως θα έπρεπε να έχουμε λίγο πιο ανοιχτά τα μυαλά μας; Δεν σου λέω ότι είναι καλά αυτά που γίνονται, μη με παρεξηγήσεις! Απλά, μήπως να τα βλέπαμε λίγο σφαιρικά τα πράγματα αντί να βιαζόμαστε να επικρίνουμε και να καταδικάζουμε..; Έτυχε και το παράδειγμα ήταν αυτό. Μη μένεις όμως σ'αυτό, σκέψου λίγο παραέξω.

Το ξέρω ότι ίσως τώρα τελευταία δεν βρίσκεις εδώ πράγματα που πιθανόν να είχες συνηθίσει. Η αλήθεια είναι ότι και ο ίδιος εκπλήσσομαι. Απλά, είναι κάποια πράγματα που με απασχολούν τελευταία, και νομίζω φαίνεται αυτό. Όπως και να΄χει, ίσως επανέλθω στο συνηθισμένο μήκος κύματος, ίσως παραμείνω στο φάσμα των υπερύθρων. Αναλόγως. 

Προς το παρόν, σε αφήνω. Πάω να βρω σημειώσεις για την Ανάλυση ΙΙ να διαβάσω τίποτα.

Πάντως, πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, σίγουρα θα έχεις ακούσει πως το να μη ξέρεις στην εποχή μας από υπολογιστές, είναι σαν να είσαι αναλφάβητος. Νομίζω ότι τώρα έχει πάρει υπόσταση περισσότερο από ποτέ αυτή η φράση, δε συμφωνείς;

Ο ψευτόμαγκας του Internet

Γεια χαρά! Τι κάνουμε; Ελπίζω όλα καλά, έτσι; Μπράβο, χαίρομαι που έχουμε τα κέφια μας! 

Σήμερα θα σου μιλήσω για κάτι που συνέβη πριν από λίγα λεπτά, και με έβαλε πάλι σε σκέψεις. Δηλαδή, είναι μια από τις πολλές φορές που έχει συμβεί, αλλά αυτή τη φορά ας πούμε ότι ήταν η "μοιραία".

Αρχικά, ας σου πω ότι λόγω της φύσης αυτών που θα σου πω, πρέπει να χρησιμοποιήσω λίγο... γραφικό λεξιλόγιο, θα προσπαθήσω όμως να το κάνω με διαφορετικό τρόπο. Θεωρώ ότι σε έχω προειδοποιήσει λοιπόν...

Που λες, ο καθένας μας κάτι έχει να κάνει για να περνάει την ελεύθερη ώρα του. Κάποιος γράφει στο ημερολόγιό του, άλλος στο blog του (καλή ώρα), κάποιος κάνει έρωτα, άλλοι πάλι πάνε για ψάρεμα, μιας που δεν το κάνουν το τελευταίο. Εγώ, από την άλλη, καίγομαι σε ένα online παιχνίδι με τους φίλους μου. Μπαίνουμε όλοι μαζί, και παίζουμε ρε παιδί μου, έχει χαβαλέ, περνάμε ωραία, καλό είναι, εμένα μου αρέσει. Αμ δεν που είναι τόσο ειδυλλιακό όλο αυτό...

Βλέπεις, εμείς με τα φιλαράκια μου μπαίνουμε μαζί σε μια ομάδα. Και έχουμε αντίπαλη μια άλλη ομάδα. Που και αυτοί είναι άνθρωποι. Που πολλές φορές μπορεί να είναι και από Ελλάδα, ή να μιλάνε Ελληνικά, έστω. Ε, τις περισσότερες από αυτές τις φορές πέφτει το βρίσιμο του νταλικέρη... 

Φερ' ειπείν, αυτό που σου έλεγα, πριν από λίγο. Καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε όλοι Ελληνικά, και αρχίζουμε να ανταλλάζουμε σχόλια μεταξύ μας. Σε μια στιγμή, λόγω των καυστικών σχολίων της άλλης ομάδας, δεν άντεξα, και έκανα την ερώτηση "αγαπητέ, μήπως τα οπίσθιά σου απαιτούν ξύσιμο;" και η απάντηση που πήρα ήταν  "όχι, αλλά το πέος μου αλγεί και γι'αυτό ευθύνεται η μητέρα σου". Τώρα, σε έναν τέτοιο άνθρωπο, τι του λες;

Θα μπορούσα να πω πολλά. Βρίζω χειρότερα από οποιονδήποτε έχεις ακούσει ποτέ να βρίζει, σου το εγγυώμαι. Και σε πέντε γλώσσες μάλιστα. Αλλά, γιατί; Πραγματικά, γιατί να ξεκινήσεις μια τέτοια λογομαχία σε ένα τέτοιο περιβάλλον, και πόσο μάλλον για έναν τέτοιο λόγο; 

Και πες ότι ξεκινάς τη διαμάχη, και μπαίνεις στην όλη διαδικασία να βριστείς με τον άλλον. Πρέπει να βρίσεις οικογένεια και συγγενείς; Αν είσαι μάγκας, βρίσε τον ίδιο! Άσε το Θεό, τη μητέρα του και την αδερφή του ήσυχες! Βγαλ' τα πέρα μόνος σου! 

Θέλω λοιπόν να προτείνω δημόσια κάποιους τρόπους αντιμετώπισης τέτοιων στοιχείων. Δεν είναι κατάσταση αυτή, να πας να διασκεδάσεις και ο άλλος να σου χαλάει τη μέρα! Πρέπει να δοθεί μια λύση.

Για μένα, το πιο απλό είναι απλά να τους αγνοήσεις. Αν καταφέρεις να το κάνεις αυτό, έχεις ήδη κερδίσει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ήττα από αυτή, απλά να σε αγνοούν όλοι. Έχει καταστρέψει κόσμο αυτό, όχι αστεία. Ισχυρό όπλο. Σκέψου μόνο το εξής: είσαι εσύ τώρα ο νταής, ο μάγκας ο πολλά βαρύς, που έχει έτοιμη την ατάκα και ξέρει πάντα τι να πει. Έρχεσαι με το ύφος το "εγώ-κάνω-κουμάντο-εδώ-μέσα-και-όποιος-κουνηθεί-του-την-άναψα", και πας να κάνει φιγούρα μπροστά στους φίλους σου - πετάς μια μπηχτή για τον Κώστα. Ο Κώστας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, συνεχίζουν να λένε τα δικά τους, στο γράψιμο εσύ. Μετά από λίγο, πάλι, πετάς τη βλακεία σου, και πάλι σε αγνοούν οι υπόλοιποι. Ε, εγώ σου εγγυώμαι ότι μέσα σε μια ώρα θα έχεις αποκληρώσει τους φίλους σου. Αν συνεχιστεί αυτό, μέσα σε μια μέρα θα κλαις με λυγμούς και   θα πας στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο να βρεις ένα ημερολόγιο με τα αρκουδάκια Forever Friends απ' έξω, για να βγάλεις τον πόνο σου εκεί μέσα. 

Δεν έχουμε όμως όλοι τις ίδιες αντοχές, τα νεύρα μας δεν είναι τα ίδια. Πες ότι δεν καταφέρνεις να συγκρατηθείς, και μπαίνεις στη διαδικασία να βριστείς με τον άλλον. Θα σε βρίσει αυτός, θα σου πει κάτι για τη μητέρα σου. Θα πέσεις στο ίδιο επίπεδο μ'αυτόν; Ε όχι βέβαια! Είπαμε, έχουμε και μια αξιοπρέπεια! Αλλά, όπως είπαμε, έχουμε και νεύρα, οπότε κάτι πρέπει να του πεις. Και εδώ σου έχω κάποιες προτάσεις για το τι θα μπορούσες να του πεις.

• Όπως λέει και η Λου, που να σου καεί το laptop και το PC μαζί! Σκέψου μόνο κατάρα, έτσι; Μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι, και καθόλου μάλιστα! Σκέψου να πάθει τέτοια ζημιά, τι έχει να γίνει. Πέρα από το σπάσιμο νεύρων, που δεν θα μπορεί να παίξει, και αυτό θα τον πειράξει προφανώς πολύ, αφού και αυτός σαν κι εσένα καίγεται, έχει να επιδιορθώσει ένα laptop, και ένα PC. Συνήθως τα έξοδα δεν είναι και τόσο λίγα... Εάν δε, είναι τόσο καμένος που να μην αντέχει και να πάει σε net caffe για να παίζει τα παιχνίδια του, ακόμα μεγαλύτερο κακό! Και από εκεί έξοδα! Οπότε, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη κατάρα! Έχε το υπ' όψη σου!
• Η δεύτερη πρόταση έρχεται από τον φίλο μου το Νίκο, ο οποίος, αν θυμάμαι καλά, ήξερε τη συγκεκριμένη κατάρα σε κάποια γλώσσα από την πάνω Ευρώπη, ξέρεις, Σκανδιναβικές χώρες και έτσι. Σε μετάφραση πάει κάπως έτσι: "Είθε οι αλογόμυγες από χίλιους ταράνδους να κάνουν φωλιά στα γεννητικά σου όργανα". Σ'έχω στείλει, το ξέρω. Δεν σου λέω τίποτα άλλο πάνω σ'αυτό.
• Υπάρχει η Φράση του Άγγελου, η οποία αποτελείται από τρία μόλις γράμματα: "sun", από το "shut up noob". Εάν βαριέσαι πάρα πολύ ή δεν προλαβαίνεις να γράψεις, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη συμπτυγμένη μορφή "su", από το "shut up". Αυτό έχει το καλό ότι μπορείς να κάνεις και inside jokes. Αν ο άλλος σε ρωτήσει τι εστί "su", μπορείς να του απαντήσεις "switch user", από την εντολή στο Linux. Και, αν το σκεφτείς, δεν είναι και τόσο άκυρο: του λες να φύγει, και να έρθει κάποιος άλλος στη θέση του. Καλό, ε;
• Αν επιλέξεις μια πιο επιθετική στάση, μπορείς να χρησιμοποιήσεις την Απειλή του Κοσμά, η οποία παίζει να είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει: "Θα βρω που μένεις και θα σου χτυπήσω το κουδούνι!". Δεν σ'εντυπωσιάζει, ε; Σκέψου το όμως λίγο. Αν ξέρεις ότι κάποιος για σένα άγνωστος ξέρει που μένεις, και αυτός ξέρει ότι εσύ το ξέρεις, αλλά εσύ δεν ξέρεις τι άλλο ξέρει αυτός, ξέρεις τι άγχος είναι; Να έρχεται ο άλλος, να σου χτυπάει το κουδούνι, εσύ να ανοίγεις και να μη βλέπεις κανέναν... στις 3 το πρωί... στις 2 το απόγευμα... στις 9 το βράδυ... την ώρα που τρως... την ώρα που βλέπεις την αγαπημένη σου σαπουνόπερα... Εγώ το σκέφτομαι  και ανατριχιάζω! Στο τέλος, θα καταλήξεις να αλλάξεις σπίτι. Σου το λέω εγώ, εγγυημένα πράγματα.
• Υπάρχει επίσης η πασίγνωστη Τακτική του Πεντάχρονου, την οποία μόλις διάλεξα να ονομάσω έτσι, η οποία βασίζεται καθαρά στις αντοχές του αντιπάλου. Αρχίζει να σε βρίζει αυτός, ωραία; Εσύ απαντάς με μια απλή ερώτηση: "Γιατί;". Και σε κάθε τι που σου λέει, εσύ συνεχίζεις, "Γιατί;". Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σου βρίσει ό,τι έχεις και δεν έχεις, αλλά στο τέλος τα δικά του νεύρα θα είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τα δικά σου. Και σκέψου ότι το να αρχίσει να σε βρίζει αυτός πρώτος, σημαίνει ότι αυτός έχει ήδη κάποιο πρόβλημα με τα νεύρα του. Οπότε με το συγκεκριμένο, τον έχεις κάνει turbo.
• Τέλος, θα σου πω κάτι το οποίο κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις μόνο σε ακραίες καταστάσεις, γιατί είναι πολύ βαριά κουβέντα. Πρόκειται για το εξής: συνήθως όταν βρίζουμε, λέμε στον άλλον "άντε συνουσιάσου". Αυτό όμως δεν είναι και τόσο κακό. Υπάρχει κάτι χειρότερο. Σκέψου να σου έλεγε κανείς "ασυνουσίαστος να μείνεις". Δεν είναι αυτό κάτι πάρα, μα πάρα πολύ κακό; Να μη δεις ποτέ χαρά στα σκέλια σου, που λέμε; Αλλά σου είπα, είναι μόνο για βαριές περιπτώσεις.

Έχω στο νου μου ότι πάντα μπορείς να δεις κάτι καινούριο, πάντα μπορείς να ζήσεις κάτι πρωτότυπο, πάντα μπορεί η ζωή να σε εκπλήξει. Το ότι θα έδινα ποτέ συμβουλές για το πως να βρίσεις με διαφορετικό τρόπο, δεν το περίμενα... αλλά δε βαριέσαι! Μεταξύ μας αυτά.

Σε αφήνω τώρα. Αρκετά σημασία δώσαμε σε ασήμαντα πράγματα.

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία...

Γεια και πάλι. Τελείωσε η εξεταστική. Για μένα, δηλαδή. Σήμερα έδωσα το τελευταίο μου μάθημα, και ηρέμησα. Δεν θέλω όμως να σου μιλήσω γι'αυτό. Έχω άλλα στο μυαλό μου.

Φαντάζομαι ξέρεις ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί τώρα γενικά. Χάος, με μια λέξη. Η οικονομική κρίση να έχει γονατίσει πολύ κόσμο, κάθε μέρα να κλείνουν ολοένα και περισσότερα μαγαζιά, άνθρωποι να μένουν χωρίς δουλειές και να μη ξέρουν τι να κάνουν. Μειώσεις συντάξεων και μισθών είναι πλέον κάτι τετριμμένο, οπότε δεν αναφέρονται καν, καθώς και οι αυξήσεις στις τιμές και τα πάγια παντού. Ακόμα και το χαρτί υγείας έχει γίνει πιο ακριβό. Δηλαδή, και στην τουαλέτα να πας, περισσότερο θα σου στοιχίσει από πιο πριν.

Δύσκολα τα πράγματα, δεν λέω. Όλοι ψάχνουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, κάτι για να αντιμετωπίσουμε όσο μπορούμε αυτή την κατάσταση και να τα βγάλουμε πέρα. Το ίδιο και οι ηγέτες της χώρας στην οποία ζούμε όλοι. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε, κάποιοι. Μάλλον, αυτό θα θέλαμε να πιστεύουμε. Τέλος πάντων, το γεγονός είναι ότι κάποιες ενέργειες γίνονται. Ως σκοπός αυτών προβάλλεται η πληρωμή του χρέους, η αντιμετώπιση της κρίσης, η βελτίωση της κατάστασης... όλα ωραία πράγματα. Κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις αφορούν άμεσα και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκομαι κάθε μέρα, το Πανεπιστήμιο. Και δεν παραμένουμε εκεί.

Ψηφίστηκε λέει ένας νέος νόμος σύμφωνα με τον οποίο, εν ολίγοις, καταργείται το άσυλο στα Πανεπιστήμια και δίδεται το δικαίωμα σε ιδιώτες να χορηγούν προγράμματα, να κάνουν, να δείχνουν... Ίσως να μη τα λέω και πολύ σωστά, αλλά σε παρακαλώ, κάνε υπομονή. Δεν είναι αυτό το κύριο σημείο στο οποίο θέλω να εστιάσω. Θα καταλάβεις πιο κάτω.

Όταν λοιπόν γίνεται μια τέτοια αλλαγή, όταν έχεις να κάνεις με τέτοιες μεταρρυθμίσεις, αναλογίζεσαι ποιες επιπτώσεις έχει αυτό για σένα, και δρας ή αντιδράς ανάλογα. Λογικότατο, σωστά;

Κι εμείς λοιπόν, ως φοιτητές, αποφασίσαμε να δράσουμε όλοι μαζί, ή μάλλον αποφασίσαμε να μαζευτούμε για να αποφασίσουμε για το πως να δράσουμε όλοι μαζί σχετικά με την όλη κατάσταση. Ωραία, ε; Συλλογικό πνεύμα, η δύναμη εν τη ενώσει, εμείς η νεολαία θα χαράξουμε το μέλλον. Με συγχωρείς για την έκφραση, αλλά ένα θα σου πω: αρχίδια!

Γιατί μιλάω έτσι; Το ξέρω, αποφεύγω να χρησιμοποιώ τέτοιου είδους λέξεις. Και θέλω να πιστεύω πως δεν θα ξαναχρησιμοποιήσω, αλλά στην προκειμένη, δεν μπορούσα, και δεν ήθελα, να χρησιμοποιήσω κάτι άλλο. Και θα σου εξηγήσω αμέσως γιατί.

Όταν, όπως σου είπα, έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι τόσο μεγάλο, για να μπορέσεις να το αντιμετωπίσεις σωστά και αποτελεσματικά, και όχι απλά να δώσεις μια πρόχειρη λύση, χρειάζεται μια ώριμη σκέψη, και πάνω απ'όλα, μια ώριμη συμπεριφορά. Κάτι που εμάς, στο τμήμα μου τουλάχιστον, μας λείπει.

Όταν έχουν μαζευτεί πάνω από 100 άτομα για να γίνει η εν λόγω συνέλευση, και ο Πρόεδρος του τμήματος αρχίζει και σου λέει ότι η συνέλευση είναι άκυρη επειδή δεν έχει οριστεί με κανονικές διαδικασίες, ήδη ψιλιάζεσαι ότι η δουλειά δεν πάει σε καλό. Ποιες κανονικές διαδικασίες μπορούν να αναιρέσουν την απόφαση τόσο πολύ κόσμου; Αν και προσωπικά δεν ασχολούμαι με την πολιτική, πόσο μάλλον με τα κόμματα, καθαρά και μόνο από λογική άποψη, δεν υπάρχει καμία βάση για να συμβαίνει αυτό. Ναι, ίσως τώρα με βρίζεις, επειδή είμαι αδαής και μιλώ για πράγματα που δε γνωρίζω τόσο καλά όσο ίσως εσύ, αλλά να σου πω κάτι; Αν το να ξέρεις καλά τους κανονισμούς σε φέρνει να φτάνεις σε παραλογισμούς, καλύτερα να μείνω αδαής και με καθαρό μυαλό. Πιστεύω.

Πέρα από αυτό. Είμαστε φοιτητές, ωραία; Και άσε το ότι είμαστε φοιτητές. Είμαστε συνομήλικοι. Όλοι λίγο πολύ την ίδια ηλικία έχουμε. Δεν είναι και μεγάλη η διαφορά. Γιατί λοιπόν να μη μπορείς να συνεννοηθείς όμορφα και ωραία με κάποιον που δεν είναι τόσο διαφορετικός από εσένα;

Όταν έρθει κάποιος από ένα άλλο τμήμα να σου μιλήσει, δεν είναι κανένας παρείσακτος. Είναι καλό να ακούμε τι έχουν να μας πουν οι άλλοι, θεωρώ προσωπικά, και αν είχαμε τα μυαλά μας πιο ανοιχτά, ίσως να μην είμαστε έτσι σήμερα. Δεν είναι ανάγκη κάθε φορά που θα μιλήσει κάποιος που δεν ανήκει στο τμήμα σου να τον βρίσεις λες και είναι σκυλί, λες και έχει σκοτώσει την οικογένειά σου και πάει να σου φάει το πρωινό. Στο κάτω κάτω, δυο κουβέντες θέλει να σου πει, δεν έχεις τι να φοβηθείς. Η απόφαση θα ληφθεί από εσένα και όσους ανήκουν στο τμήμα σου, αυτό είναι λογικό. Αλλά άσε και τον άλλον να πει αυτό που έχει. Και ίσως να μάθεις κάτι που δεν ήξερες...

Ε προφανώς, αυτό δεν γίνεται. Το αποτέλεσμα ήταν στη συνέλευση που έγινε, να πέσουν όλοι πάνω σε έναν και να τον χτυπάνε λες και είχαν μαζευτεί οι νάνοι να δείρουν αυτόν που βίασε τη Χιονάτη. Άκου που σου λέω, ξέρω εγώ. Εν τέλει, τη Χιονάτη δεν τη βίασε κανένας, και οι νάνοι πλακωθήκανε μεταξύ τους. Και το αποτέλεσμα; Να φύγουν οι μισοί από το αμφιθέατρο, και να μη μπορούμε να μαζευτούμε με τίποτα. Τυχαίο; Χμμμμ... λένε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Όπως και οι καλές συνελεύσεις.

Πραγματικά, εγώ στο θέαμα που είδα, αηδίασα. Υποτίθεται είχαμε μαζευτεί όλοι για να δώσουμε μια λύση σε ένα πρόβλημα που μας αφορά άμεσα. Υποτίθεται ότι συναναστρέφεσαι με ώριμα και σκεπτόμενα άτομα, τα οποία είναι σε θέση να αναλύσουν μια κατάσταση και να την αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά. Υποτίθεται ότι τα προβλήματα που έχουμε θα τα λύσουμε συλλογικά, και δεν θα προσπαθούμε μάταια να κάνουμε κάτι ο καθένας ξεχωριστά. Και όταν βλέπεις ότι τα άτομα που πρέπει να πάρουν αποφάσεις κάθε άλλο παρά ώριμα είναι και κάθε άλλο παρά ανοιχτά μυαλά έχουν, τι σκέφτεσαι αμέσως; Θα σου απαντήσω εγώ: παιδικό σταθμό. Εκεί που τα παιδάκια τσακώνονται μεταξύ τους και παίζουν ξύλο για το τίποτα. Υπάρχει μονάχα μια διαφορά ανάμεσα στο αμφιθέατρό μας και στον παιδικό σταθμό όπου πήγαινα: όταν στον παιδικό σταθμό τσακωνόμαστε, ερχόταν κάποιος και μας χώριζε και μας ηρεμούσε. Εδώ, αν πας να χωρίσεις τους άλλους, όχι μόνο δεν θα τα καταφέρεις, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φας και ξύλο.

Δεν θέλω να πάω τη συζήτηση αυτή πιο πέρα. Θα μπορούσα να σου γράψω άλλα τόσα και παραπάνω, αλλά θέλω να σταματήσω εδώ. Ήδη ίσως να είπα πολλά, αλλά έχω και το σκέφτομαι από τότε που έγινε, και έπρεπε κάπου να το βγάλω.

Απλά, είναι απογοητευτικό, φίλε μου. Να βλέπεις το συνομήλικο σου να κάνει λες και έχει βγει από κλουβί του ζωολογικού κήπου, και όχι από σπίτι ανθρώπων. Πιστεύω οι πίθηκοι συνεννοούνται καλύτερα μεταξύ τους. Ειλικρινά, ίσως η μικροκοινωνία τους να είναι δομημένη καλύτερα από τη δική μας.

Καλή μας δύναμη λοιπόν, και καλά ξεμπερδέματα. Και κάνε ό,τι μπορείς μόνος σου. Γιατί όπως φαίνεται, είμαστε ο καθένας για τον εαυτό του.

Το μεγάλο Ε

Γεια και πάλι. Τι κάνεις; Ελπίζω καλύτερα από μένα. Σήμερα είμαι λίγο απελπισμένος. Γιατί, ε; Γιατί άραγε...

Το έχεις συνειδητοποιήσει ότι σε λίγο έρχεται η Εξεταστική; Ναι, η Εξεταστική, με Ε κεφαλαίο! Αυτή και μόνο η σκέψη είναι αρκετή για να καταστρέψει ακόμα και την πιο όμορφη στιγμή του καλοκαιριού μου. 

Ήμουν τις προάλλες στη δουλειά μου, και μέσα στη συζήτηση για τις καινούριες δυνατότητες που πρέπει να προσθέσουμε στο τελευταίο project μας, αναφερθήκαμε με το Δημήτρη στο θέμα του διαβάσματος, και συγκεκριμένα στις Διαφορικές Εξισώσεις. Όπως ίσως να φαντάζεσαι, ο κρύος ιδρώτας ήταν η πιο άμεση και φυσιολογική αντίδραση που είχαμε και οι δυο. Πραγματικά, η σκέψη να χτίσω εκ του μηδενός ένα διαστημόπλοιο, να διαλύσω, να σχεδιάσω και να αναδομήσω τον πυρήνα του Linux, ακόμα και να καταλάβω τι σκέφτεται μια γυναίκα για 5 ολόκληρα λεπτά, σκέψου, μου φαίνονοται όλα πολύ πιο εύκολα και απτά από το να στρωθώ να διαβάσω ενώ έξω έχει τέτοιο καιρό. Παρένθεση, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, οι γυναίκες έχουν όλη την αγάπη και εκτίμησή μου, αλλά είναι αλήθεια ότι μερικές φορές δεν βγάζω καμία απολύτως άκρη, ούτε και λογική μαζί τους. Είμαι σίγουρος παρ'όλα αυτά ότι και αυτές νιώθουν το ίδιο για τους άνδρες κάποιες φορές, οπότε στα ίδια είμαστε τελικά. Κλείνει η παρένθεση.

Που λες, Διαφορικές Εξισώσεις. Δεν λέω, καλό πράγμα, ενδιαφέρον, με πρακτική εφαρμογή και ευρεία χρησιμότητα. Αλλά ρε παιδί μου, άμα το πάρεις με στραβό μάτι, κάτι δεν σου πάει καλά. Είναι λίγο να σε εμπνεύσει ο καθηγητής, λίγο να το νιώσεις κι εσύ το πράγμα, πρέπει να υπάρξει μια πρώτη σπίθα για να ανάψει η φλόγα του ενδιαφέροντος και, ποιός ξέρει, ίσως και του έρωτα, με το αντικείμενο. Δυστυχώς, με το συγκεκριμένο αντικείμενο, το βλέπω δύσκολο. Ας ελπίζουμε να μπορέσουμε να διατηρήσουμε τουλάχιστον φιλικές σχέσεις, έστω και τυπικά.

Και δεν είναι μόνο οι Διαφορικές, που είναι ένα μόνο από τα μαθήματα που θα δοθούν στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου, σ'αυτό τον πανάγιο θεσμό που έχει σώσει τόσο κόσμο. Είναι γενικά η όλη σκέψη της Εξεταστικής που σου φέρνει αυτά τα ακαθόριστα και αναμεμειγμένα συναισθήματα τα οποία ούτε κι εγώ μπορώ να καταλάβω ακριβώς αυτή τη στιγμή. Είναι από τη μια το άγχος, η αγωνία, η πίεση, όλα όσα σε στοιχειώνουν κάθε περίοδο που πρέπει να δοκιμαστούν οι (όποιες) γνώσεις σου, και μου, εννοείται. Σκέψου ότι στο Φατσοτέφτερο από πριν τελειώσει ακόμα η εξεταστική του Ιουνίου υπήρχε Event που έλεγε "Εξεταστική Σεπτεμβρίου: θα είμαι και εγώ εκεί". Εννοείται, μπήκα κι εγώ. Αφού το ήξερα ότι εκεί θα είμαι. Αλλά σκέψου μόνο το άγχος που αντιμετωπίζουμε. Ακόμα και στους δυο μήνες που έχουμε για να χαλαρώσουμε, έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι πρέπει να διαβάσουμε! Σκεφτόμαστε τη δουλειά, ενώ κάνουμε διακοπές! Και ίσως δεν θα έπρεπε να κάνουμε διαφορετικά, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Από την άλλη, όπως προανέφερα, θεωρώ το θεσμό της Εξεταστικής του Σεπτεμβρίου ιερός! Έχει σώσει πολύ κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και του συγγραφέα. Είναι μια ακόμη ευκαιρία, είναι μια ακτίνα φωτός στο πυκνό σκοτάδι του Οδηγού Σπουδών που σου δείχνει το αμυδρό φως στο τέλος του τούνελ των προπτυχιακών σουδών. Με λίγη επιμονή και καλή θέληση, η Εξεταστική του Σεπτεμβρίου μπορεί να κάνει θαύματα! Απόδειξη είναι οι μαρτυρίες πολλών φοιτητών, ανεξαρτήτως τμήματος και πεδίου ειδίκευσης. Ελπίζω να συμπεριληφθώ κι εγώ σ'αυτούς. Σκέφτομαι να ανάψω και κεράκι. Θα πάρω και τούρτα, και θα τη θυσιάσω εις τιμήν της Εξεταστικής. Το σίγουρο είναι ότι θα απολαύσω την ιεροτελεστία. Συγχωρέστε με για τις ιερόσυλες λέξεις, είναι πολλά που συμβάλλουν.

Έχοντας λοιπόν την έγνοια της Εξεταστικής, και έχοντας και την τελευταία προσθήκη της προαναφερθείσας εργασίας, ενώ ταυτόχρονα τίθεται στη μέση το γραφειοκρατικό ζήτημα της τακτοποίησης προσωπικών εγγράφων με τις αρμόδιες αρχές, νομίζω ότι θα μπορούσα να είμαι τουλάχιστον λίγο απελπισμένος. Αλλά αυτό είναι δική μου εκτίμηση.

Όπως και να'χει, δεν μας ενδιαφέρει αυτό, η κουβέντα μας είναι για την Εξεταστική. Για μένα ξεκινάει 10 μέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου, και ελπίζω αυτό να μην είναι σημαδιακό. Εύχομαι σ'εμένα και σε όλους όσους θα εξεταστούν στην επικείμενη Εξεταστική να βρούμε μέσα μας τις δυνάμεις να αντισταθούμε στην τόσο ισχυρή τάση να αποκοιμόμαστε ενώ διαβάζουμε. Για μένα αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, και το ρεκόρ μου είναι 5 φορές σε μια μέρα. Εννοώ, πέντε φορές ξεκίνησα να διαβάζω ένα μάθημα, και τις πέντε φορές κοιμήθηκα πάνω στο βιβλίο. Και διάβασα μονάχα δυο σελίδες στη διαδικασία. Μέχρι που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι φταίει το βιβλίο, αλλά εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι το ίδιο γίνεται και με άλλα βιβλία.

Μας εύχομαι επίσης καθαρό μυαλό και αυτοσυγκέντρωση, ώστε να μπορέσουμε να συγκρατήσουμε αυτά που διαβάζουμε. Γιατί πολλές φορές συνειδητοποιώ πως ενώ τα μάτια μου διατρέχουν τις σειρές του βιβλίου και η γλώσσα μου προφέρει τις λέξεις (νοητά, παρακαλώ!), το μυαλό μου είναι αλλού και καταλαβαίνω άλλα αντ' άλλων. Είναι αυτό, που διαβάζω ένα βιβλίο για τρίτη φορά, και ανακαλύπτω νέα πράγματα συνέχεια. Εάν, βέβαια, δεν έχω την αίσθηση ότι δεν το έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου.

Τέλος, μας εύχομαι καλά αποτελέσματα! Λίγα λόγια, αλλά μεγάλη κουβέντα. Ολόκληρη διαδικασία, από το να διαβάσεις καλά, να καταφέρεις να κάνεις σκονάκι ή κάποιο σπασικλάκι να κάτσει μπροστά/δίπλα σου (εάν καταφεύγεις σε τέτοιες μεθόδους), να σου τύχουν καλά θέματα, να έχει τα κέφια του ο καθηγητής... είναι πολλά στη μέση! Αλλά εμείς είμαστε αισιόδοξοι πάντα, έτσι δεν είναι;

Λοιπόν, καλό μας διάβασμα, και καλή αρχή! Ας ελπίζουμε να πάνε όλα καλά!