Περί μουσικής

Γειαααααα. Καλημέρα, βασικά. Σάββατο σήμερα, ξύπνησα καλά και είμαι ορεξάτος. Και όπως κάθε πρωί, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βάλω μουσική. Ιδού η αφορμή για όσα θα σου πω σήμερα.

Δεν είναι ωραίο πράγμα η μουσική; Εμένα μου αρέσει. Είναι πολλές φορές τρόπος για να ξεφύγεις. Άλλες πάλι φορές, σου δίνει τρόπο για να εκφράσεις τη χαρά, τη λύπη, την απογοήτευση ή τον ενθουσιασμό σου. Αν μπεις στο Φατσοτέφτερο, γεμάτο με τραγούδια από το Σωλήνα είναι, και ο λόγος είναι αυτός. Από ποιον Σωλήνα; Από τον γνωστό ΕσύΣωλήνας, που στο Ράδιο Αρβύλλα ανακάλυψα ότι παλιά τον έλεγαν ΣυΣωλήν, και είναι πιο γνωστός με το όνομα YouTube. Αλλά εντάξει, το όνομα δεν αλλάζει κάτι, για το ίδιο πράγμα μιλάμε.

Που λες, στο Φατσοτέφτερο όπου και να γυρίσεις, θα βρεις τραγούδι. Όχι ότι εγώ είμαι καλύτερος, μη σου πω ότι εγώ ίσως να είμαι ένας από τους χειρότερους εκεί μέσα. Απλά μερικές φορές είναι περίεργο, αν κάτσεις και το προσέξεις λίγο. Μπορείς να καταλάβεις πολλά για έναν άνθρωπο απλά βλέποντας τα τραγούδια που βάζει στο Φατσοτέφτερο. Μέχρι και τη διάθεσή του σε κάθε στιγμή της ημέρας. 

Το κορυφαίο είναι όταν έχεις διαφορετικούς φίλους, οι οποίοι έχουν και διαφορετικά γούστα στη μουσική, οπότε βλέπεις μια πανδαισία εκεί μέσα. Χαμός γίνεται. Έχεις τους Pink Floyd από τη μία, πετάγεται ένας Τερζής μετά, ακολουθούν οι Slayer και στο καπάκι η Έφη Θώδη να κάνει ντουέτο με τον Pavarotti. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές να κάτσω ένα βράδυ που θα βαριέμαι πολύ [μα πάρα, πάρα πολύ], και να αρχίσω να βάζω ό,τι τραγούδι ανεβάζει ο καθένας, με τη σειρά. Δεν ξέρω πως θα φτάσω μέχρι το πρωί, αλλά κάποια στιγμή θα το κάνω. 

Το άλλο κορυφαίο το έχω κάνει με τον Άγγελο. Να τον έχω να του μιλάω από τη μία και να του στέλνω ζεϊμπέκικα από την άλλη, στο Φατσοτέφτερο να βάζω metal, just for the heck of it, και εγώ να ακούω ό,τι πιο χαλαρό ξέρω. Ποιο Hyperthreading και Multitasking  και βλακείες λέει η Intel; Εδώ να δεις τι γίνεται.

Επίσης, άλλο ένα φαινόμενο είναι το πως αλλάζει η διάθεση κάποιου ανάλογα με τη μουσική που ακούει. Έχω προσέξει αρκετές φορές κόσμο να ξεκινάει με χαλαρά και μελό τραγουδάκια, και να φτάνει σε ακούσματα βαριά και ασήκωτα. Από τη μία άκρη στην άλλη. Όπως σου είπα, κι εγώ έτσι είμαι, μη σου πω και χειρότερα. Όπως λέει και ο Πάνος, "ό,τι να'ναι είσαι ρε μ...αν".

Τρανταχτό παράδειγμα: μόλις κοίταξα στο Φατσοτέφτερο, και το πρώτο πράγμα που είδα ήταν το "Πόσο μου λείπει" του Sotis Volanis [δεν φταίω εγώ, έτσι γράφεται]. Η ώρα είναι 10:16, αν λέει καλά ο υπολογιστής μου. Νομίζω τα σχόλια είναι περιττά.

Που λες, κι εγώ ό,τι να'ναι είμαι. Αλλά εγώ έχω και άλλο θέμα. Εγώ δεν ακούω ένα είδος μουσικής. Τα ακούω όλα, και μερικές φορές και κάποια που δεν ξέρω καν τι είναι, αλλά μου αρέσουν. Και δεν μπορώ να καταλάβω μερικούς που σκαλώνουν και σου λένε "εσύ ο metallας", "άντε μωρέ η σκυλού", "ροκά του οπισθίου" και άλλα τέτοια. Γιατί ρε παιδιά, κακό είναι να ακούς τη μουσική που σου αρέσει; Και από πότε ακριβώς έγινε βρισιά αυτό; Μου θυμίζει μια ταινία που είχα δει, και μία από τις πιο βαριές βρισιές που υπήρχαν μέσα ήταν "κάλτσα, ε κάλτσα!". Λέω εντάξει, αν είναι άπλυτη, κάτι γίνεται, αλλά μπορεί να είναι και πλυμένη βρε παιδάκι μου!

Το θέμα είναι, δεν πιστεύω ότι είναι καλό να βάζουμε φραγμούς στη μουσική. Αφού είναι τρόπος έκφρασης, και είμαστε ελεύθεροι να εκφραζόμαστε. Έστω και αν όταν το κάνουν οι άλλοι μας τη δίνει στα νεύρα αυτό. 

Σκέψου μόνο τους Παπαροκάδες. Δεν είχε γίνει μεγάλος σάλος όταν κυκλοφόρησαν το CD τους; Ήταν λέει κάτι ασυνήθιστο, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Δε σου λέω, αλλά αυτοί οι άνθρωποι επικρίθηκαν και πολύ. Και γιατί; Γιατί έπαιζαν μουσική; 

Τυγχάνει και η μουσική που έπαιζαν, σαν είδος τουλάχιστον, μου αρέσει. Φαντάζομαι και σ'αυτούς. Είμαι σχεδόν σίγουρος πως και αυτοί έχουν χτυπηθεί στα τραγούδια των AC/DC. Και, για να είμαι ειλικρινής, θα μου άρεσε πάρα πολύ να τους ακούσω να παίζουν το "Back in black" ή το "Hells bells". Αν έπαιζαν και το "Hell ain't a bad place to be", δεν θα ζητούσα τίποτα άλλο από τη ζωή μου, θα ένιωθα ολοκληρωμένος.

Λίγο πολύ, αυτά. Άκου ό,τι θέλεις και βάζε το στο Φατσοτέφτερο. Και έχε στο νου σου ότι ίσως κάποιο βράδυ θα ακούσω όλα όσα ανεβάζεις. Φρόντισε λοιπόν να έχεις ποικιλία.

Καλή μας μέρα, και καλό σαββατοκύριακο! Αύριο το πρωί βάλε να ακούσεις το τραγουδάκι από κάτω, θα σου φτιάξει την ημέρα.

Τα λέμε! Γεια!