Το μεγάλο Ε

Γεια και πάλι. Τι κάνεις; Ελπίζω καλύτερα από μένα. Σήμερα είμαι λίγο απελπισμένος. Γιατί, ε; Γιατί άραγε...

Το έχεις συνειδητοποιήσει ότι σε λίγο έρχεται η Εξεταστική; Ναι, η Εξεταστική, με Ε κεφαλαίο! Αυτή και μόνο η σκέψη είναι αρκετή για να καταστρέψει ακόμα και την πιο όμορφη στιγμή του καλοκαιριού μου. 

Ήμουν τις προάλλες στη δουλειά μου, και μέσα στη συζήτηση για τις καινούριες δυνατότητες που πρέπει να προσθέσουμε στο τελευταίο project μας, αναφερθήκαμε με το Δημήτρη στο θέμα του διαβάσματος, και συγκεκριμένα στις Διαφορικές Εξισώσεις. Όπως ίσως να φαντάζεσαι, ο κρύος ιδρώτας ήταν η πιο άμεση και φυσιολογική αντίδραση που είχαμε και οι δυο. Πραγματικά, η σκέψη να χτίσω εκ του μηδενός ένα διαστημόπλοιο, να διαλύσω, να σχεδιάσω και να αναδομήσω τον πυρήνα του Linux, ακόμα και να καταλάβω τι σκέφτεται μια γυναίκα για 5 ολόκληρα λεπτά, σκέψου, μου φαίνονοται όλα πολύ πιο εύκολα και απτά από το να στρωθώ να διαβάσω ενώ έξω έχει τέτοιο καιρό. Παρένθεση, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, οι γυναίκες έχουν όλη την αγάπη και εκτίμησή μου, αλλά είναι αλήθεια ότι μερικές φορές δεν βγάζω καμία απολύτως άκρη, ούτε και λογική μαζί τους. Είμαι σίγουρος παρ'όλα αυτά ότι και αυτές νιώθουν το ίδιο για τους άνδρες κάποιες φορές, οπότε στα ίδια είμαστε τελικά. Κλείνει η παρένθεση.

Που λες, Διαφορικές Εξισώσεις. Δεν λέω, καλό πράγμα, ενδιαφέρον, με πρακτική εφαρμογή και ευρεία χρησιμότητα. Αλλά ρε παιδί μου, άμα το πάρεις με στραβό μάτι, κάτι δεν σου πάει καλά. Είναι λίγο να σε εμπνεύσει ο καθηγητής, λίγο να το νιώσεις κι εσύ το πράγμα, πρέπει να υπάρξει μια πρώτη σπίθα για να ανάψει η φλόγα του ενδιαφέροντος και, ποιός ξέρει, ίσως και του έρωτα, με το αντικείμενο. Δυστυχώς, με το συγκεκριμένο αντικείμενο, το βλέπω δύσκολο. Ας ελπίζουμε να μπορέσουμε να διατηρήσουμε τουλάχιστον φιλικές σχέσεις, έστω και τυπικά.

Και δεν είναι μόνο οι Διαφορικές, που είναι ένα μόνο από τα μαθήματα που θα δοθούν στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου, σ'αυτό τον πανάγιο θεσμό που έχει σώσει τόσο κόσμο. Είναι γενικά η όλη σκέψη της Εξεταστικής που σου φέρνει αυτά τα ακαθόριστα και αναμεμειγμένα συναισθήματα τα οποία ούτε κι εγώ μπορώ να καταλάβω ακριβώς αυτή τη στιγμή. Είναι από τη μια το άγχος, η αγωνία, η πίεση, όλα όσα σε στοιχειώνουν κάθε περίοδο που πρέπει να δοκιμαστούν οι (όποιες) γνώσεις σου, και μου, εννοείται. Σκέψου ότι στο Φατσοτέφτερο από πριν τελειώσει ακόμα η εξεταστική του Ιουνίου υπήρχε Event που έλεγε "Εξεταστική Σεπτεμβρίου: θα είμαι και εγώ εκεί". Εννοείται, μπήκα κι εγώ. Αφού το ήξερα ότι εκεί θα είμαι. Αλλά σκέψου μόνο το άγχος που αντιμετωπίζουμε. Ακόμα και στους δυο μήνες που έχουμε για να χαλαρώσουμε, έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι πρέπει να διαβάσουμε! Σκεφτόμαστε τη δουλειά, ενώ κάνουμε διακοπές! Και ίσως δεν θα έπρεπε να κάνουμε διαφορετικά, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Από την άλλη, όπως προανέφερα, θεωρώ το θεσμό της Εξεταστικής του Σεπτεμβρίου ιερός! Έχει σώσει πολύ κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και του συγγραφέα. Είναι μια ακόμη ευκαιρία, είναι μια ακτίνα φωτός στο πυκνό σκοτάδι του Οδηγού Σπουδών που σου δείχνει το αμυδρό φως στο τέλος του τούνελ των προπτυχιακών σουδών. Με λίγη επιμονή και καλή θέληση, η Εξεταστική του Σεπτεμβρίου μπορεί να κάνει θαύματα! Απόδειξη είναι οι μαρτυρίες πολλών φοιτητών, ανεξαρτήτως τμήματος και πεδίου ειδίκευσης. Ελπίζω να συμπεριληφθώ κι εγώ σ'αυτούς. Σκέφτομαι να ανάψω και κεράκι. Θα πάρω και τούρτα, και θα τη θυσιάσω εις τιμήν της Εξεταστικής. Το σίγουρο είναι ότι θα απολαύσω την ιεροτελεστία. Συγχωρέστε με για τις ιερόσυλες λέξεις, είναι πολλά που συμβάλλουν.

Έχοντας λοιπόν την έγνοια της Εξεταστικής, και έχοντας και την τελευταία προσθήκη της προαναφερθείσας εργασίας, ενώ ταυτόχρονα τίθεται στη μέση το γραφειοκρατικό ζήτημα της τακτοποίησης προσωπικών εγγράφων με τις αρμόδιες αρχές, νομίζω ότι θα μπορούσα να είμαι τουλάχιστον λίγο απελπισμένος. Αλλά αυτό είναι δική μου εκτίμηση.

Όπως και να'χει, δεν μας ενδιαφέρει αυτό, η κουβέντα μας είναι για την Εξεταστική. Για μένα ξεκινάει 10 μέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου, και ελπίζω αυτό να μην είναι σημαδιακό. Εύχομαι σ'εμένα και σε όλους όσους θα εξεταστούν στην επικείμενη Εξεταστική να βρούμε μέσα μας τις δυνάμεις να αντισταθούμε στην τόσο ισχυρή τάση να αποκοιμόμαστε ενώ διαβάζουμε. Για μένα αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, και το ρεκόρ μου είναι 5 φορές σε μια μέρα. Εννοώ, πέντε φορές ξεκίνησα να διαβάζω ένα μάθημα, και τις πέντε φορές κοιμήθηκα πάνω στο βιβλίο. Και διάβασα μονάχα δυο σελίδες στη διαδικασία. Μέχρι που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι φταίει το βιβλίο, αλλά εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι το ίδιο γίνεται και με άλλα βιβλία.

Μας εύχομαι επίσης καθαρό μυαλό και αυτοσυγκέντρωση, ώστε να μπορέσουμε να συγκρατήσουμε αυτά που διαβάζουμε. Γιατί πολλές φορές συνειδητοποιώ πως ενώ τα μάτια μου διατρέχουν τις σειρές του βιβλίου και η γλώσσα μου προφέρει τις λέξεις (νοητά, παρακαλώ!), το μυαλό μου είναι αλλού και καταλαβαίνω άλλα αντ' άλλων. Είναι αυτό, που διαβάζω ένα βιβλίο για τρίτη φορά, και ανακαλύπτω νέα πράγματα συνέχεια. Εάν, βέβαια, δεν έχω την αίσθηση ότι δεν το έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου.

Τέλος, μας εύχομαι καλά αποτελέσματα! Λίγα λόγια, αλλά μεγάλη κουβέντα. Ολόκληρη διαδικασία, από το να διαβάσεις καλά, να καταφέρεις να κάνεις σκονάκι ή κάποιο σπασικλάκι να κάτσει μπροστά/δίπλα σου (εάν καταφεύγεις σε τέτοιες μεθόδους), να σου τύχουν καλά θέματα, να έχει τα κέφια του ο καθηγητής... είναι πολλά στη μέση! Αλλά εμείς είμαστε αισιόδοξοι πάντα, έτσι δεν είναι;

Λοιπόν, καλό μας διάβασμα, και καλή αρχή! Ας ελπίζουμε να πάνε όλα καλά!