Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ψευτόμαγκας του Internet

Γεια χαρά! Τι κάνουμε; Ελπίζω όλα καλά, έτσι; Μπράβο, χαίρομαι που έχουμε τα κέφια μας! 

Σήμερα θα σου μιλήσω για κάτι που συνέβη πριν από λίγα λεπτά, και με έβαλε πάλι σε σκέψεις. Δηλαδή, είναι μια από τις πολλές φορές που έχει συμβεί, αλλά αυτή τη φορά ας πούμε ότι ήταν η "μοιραία".

Αρχικά, ας σου πω ότι λόγω της φύσης αυτών που θα σου πω, πρέπει να χρησιμοποιήσω λίγο... γραφικό λεξιλόγιο, θα προσπαθήσω όμως να το κάνω με διαφορετικό τρόπο. Θεωρώ ότι σε έχω προειδοποιήσει λοιπόν...

Που λες, ο καθένας μας κάτι έχει να κάνει για να περνάει την ελεύθερη ώρα του. Κάποιος γράφει στο ημερολόγιό του, άλλος στο blog του (καλή ώρα), κάποιος κάνει έρωτα, άλλοι πάλι πάνε για ψάρεμα, μιας που δεν το κάνουν το τελευταίο. Εγώ, από την άλλη, καίγομαι σε ένα online παιχνίδι με τους φίλους μου. Μπαίνουμε όλοι μαζί, και παίζουμε ρε παιδί μου, έχει χαβαλέ, περνάμε ωραία, καλό είναι, εμένα μου αρέσει. Αμ δεν που είναι τόσο ειδυλλιακό όλο αυτό...

Βλέπεις, εμείς με τα φιλαράκια μου μπαίνουμε μαζί σε μια ομάδα. Και έχουμε αντίπαλη μια άλλη ομάδα. Που και αυτοί είναι άνθρωποι. Που πολλές φορές μπορεί να είναι και από Ελλάδα, ή να μιλάνε Ελληνικά, έστω. Ε, τις περισσότερες από αυτές τις φορές πέφτει το βρίσιμο του νταλικέρη... 
Φερ' ειπείν, αυτό που σου έλεγα, πριν από λίγο. Καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε όλοι Ελληνικά, και αρχίζουμε να ανταλλάζουμε σχόλια μεταξύ μας. Σε μια στιγμή, λόγω των καυστικών σχολίων της άλλης ομάδας, δεν άντεξα, και έκανα την ερώτηση "αγαπητέ, μήπως τα οπίσθιά σου απαιτούν ξύσιμο;" και η απάντηση που πήρα ήταν  "όχι, αλλά το πέος μου αλγεί και γι'αυτό ευθύνεται η μητέρα σου". Τώρα, σε έναν τέτοιο άνθρωπο, τι του λες;

Θα μπορούσα να πω πολλά. Βρίζω χειρότερα από οποιονδήποτε έχεις ακούσει ποτέ να βρίζει, σου το εγγυώμαι. Και σε πέντε γλώσσες μάλιστα. Αλλά, γιατί; Πραγματικά, γιατί να ξεκινήσεις μια τέτοια λογομαχία σε ένα τέτοιο περιβάλλον, και πόσο μάλλον για έναν τέτοιο λόγο; 
Και πες ότι ξεκινάς τη διαμάχη, και μπαίνεις στην όλη διαδικασία να βριστείς με τον άλλον. Πρέπει να βρίσεις οικογένεια και συγγενείς; Αν είσαι μάγκας, βρίσε τον ίδιο! Άσε το Θεό, τη μητέρα του και την αδερφή του ήσυχες! Βγαλ' τα πέρα μόνος σου! 

Θέλω λοιπόν να προτείνω δημόσια κάποιους τρόπους αντιμετώπισης τέτοιων στοιχείων. Δεν είναι κατάσταση αυτή, να πας να διασκεδάσεις και ο άλλος να σου χαλάει τη μέρα! Πρέπει να δοθεί μια λύση.

Για μένα, το πιο απλό είναι απλά να τους αγνοήσεις. Αν καταφέρεις να το κάνεις αυτό, έχεις ήδη κερδίσει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ήττα από αυτή, απλά να σε αγνοούν όλοι. Έχει καταστρέψει κόσμο αυτό, όχι αστεία. Ισχυρό όπλο. Σκέψου μόνο το εξής: είσαι εσύ τώρα ο νταής, ο μάγκας ο πολλά βαρύς, που έχει έτοιμη την ατάκα και ξέρει πάντα τι να πει. Έρχεσαι με το ύφος το "εγώ-κάνω-κουμάντο-εδώ-μέσα-και-όποιος-κουνηθεί-του-την-άναψα", και πας να κάνει φιγούρα μπροστά στους φίλους σου - πετάς μια μπηχτή για τον Κώστα. Ο Κώστας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, συνεχίζουν να λένε τα δικά τους, στο γράψιμο εσύ. Μετά από λίγο, πάλι, πετάς τη βλακεία σου, και πάλι σε αγνοούν οι υπόλοιποι. Ε, εγώ σου εγγυώμαι ότι μέσα σε μια ώρα θα έχεις αποκληρώσει τους φίλους σου. Αν συνεχιστεί αυτό, μέσα σε μια μέρα θα κλαις με λυγμούς και   θα πας στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο να βρεις ένα ημερολόγιο με τα αρκουδάκια Forever Friends απ' έξω, για να βγάλεις τον πόνο σου εκεί μέσα. 

Δεν έχουμε όμως όλοι τις ίδιες αντοχές, τα νεύρα μας δεν είναι τα ίδια. Πες ότι δεν καταφέρνεις να συγκρατηθείς, και μπαίνεις στη διαδικασία να βριστείς με τον άλλον. Θα σε βρίσει αυτός, θα σου πει κάτι για τη μητέρα σου. Θα πέσεις στο ίδιο επίπεδο μ'αυτόν; Ε όχι βέβαια! Είπαμε, έχουμε και μια αξιοπρέπεια! Αλλά, όπως είπαμε, έχουμε και νεύρα, οπότε κάτι πρέπει να του πεις. Και εδώ σου έχω κάποιες προτάσεις για το τι θα μπορούσες να του πεις.
  • Όπως λέει και η Λου, που να σου καεί το laptop και το PC μαζί! Σκέψου μόνο κατάρα, έτσι; Μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι, και καθόλου μάλιστα! Σκέψου να πάθει τέτοια ζημιά, τι έχει να γίνει. Πέρα από το σπάσιμο νεύρων, που δεν θα μπορεί να παίξει, και αυτό θα τον πειράξει προφανώς πολύ, αφού και αυτός σαν κι εσένα καίγεται, έχει να επιδιορθώσει ένα laptop, και ένα PC. Συνήθως τα έξοδα δεν είναι και τόσο λίγα... Εάν δε, είναι τόσο καμένος που να μην αντέχει και να πάει σε net caffe για να παίζει τα παιχνίδια του, ακόμα μεγαλύτερο κακό! Και από εκεί έξοδα! Οπότε, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη κατάρα! Έχε το υπ' όψη σου!
  • Η δεύτερη πρόταση έρχεται από τον φίλο μου το Νίκο, ο οποίος, αν θυμάμαι καλά, ήξερε τη συγκεκριμένη κατάρα σε κάποια γλώσσα από την πάνω Ευρώπη, ξέρεις, Σκανδιναβικές χώρες και έτσι. Σε μετάφραση πάει κάπως έτσι: "Είθε οι αλογόμυγες από χίλιους ταράνδους να κάνουν φωλιά στα γεννητικά σου όργανα". Σ'έχω στείλει, το ξέρω. Δεν σου λέω τίποτα άλλο πάνω σ'αυτό.
  • Υπάρχει η Φράση του Άγγελου, η οποία αποτελείται από τρία μόλις γράμματα: "sun", από το "shut up noob". Εάν βαριέσαι πάρα πολύ ή δεν προλαβαίνεις να γράψεις, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη συμπτυγμένη μορφή "su", από το "shut up". Αυτό έχει το καλό ότι μπορείς να κάνεις και inside jokes. Αν ο άλλος σε ρωτήσει τι εστί "su", μπορείς να του απαντήσεις "switch user", από την εντολή στο Linux. Και, αν το σκεφτείς, δεν είναι και τόσο άκυρο: του λες να φύγει, και να έρθει κάποιος άλλος στη θέση του. Καλό, ε;
  • Αν επιλέξεις μια πιο επιθετική στάση, μπορείς να χρησιμοποιήσεις την Απειλή του Κοσμά, η οποία παίζει να είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει: "Θα βρω που μένεις και θα σου χτυπήσω το κουδούνι!". Δεν σ'εντυπωσιάζει, ε; Σκέψου το όμως λίγο. Αν ξέρεις ότι κάποιος για σένα άγνωστος ξέρει που μένεις, και αυτός ξέρει ότι εσύ το ξέρεις, αλλά εσύ δεν ξέρεις τι άλλο ξέρει αυτός, ξέρεις τι άγχος είναι; Να έρχεται ο άλλος, να σου χτυπάει το κουδούνι, εσύ να ανοίγεις και να μη βλέπεις κανέναν... στις 3 το πρωί... στις 2 το απόγευμα... στις 9 το βράδυ... την ώρα που τρως... την ώρα που βλέπεις την αγαπημένη σου σαπουνόπερα... Εγώ το σκέφτομαι  και ανατριχιάζω! Στο τέλος, θα καταλήξεις να αλλάξεις σπίτι. Σου το λέω εγώ, εγγυημένα πράγματα.
  • Υπάρχει επίσης η πασίγνωστη Τακτική του Πεντάχρονου, την οποία μόλις διάλεξα να ονομάσω έτσι, η οποία βασίζεται καθαρά στις αντοχές του αντιπάλου. Αρχίζει να σε βρίζει αυτός, ωραία; Εσύ απαντάς με μια απλή ερώτηση: "Γιατί;". Και σε κάθε τι που σου λέει, εσύ συνεχίζεις, "Γιατί;". Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σου βρίσει ό,τι έχεις και δεν έχεις, αλλά στο τέλος τα δικά του νεύρα θα είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τα δικά σου. Και σκέψου ότι το να αρχίσει να σε βρίζει αυτός πρώτος, σημαίνει ότι αυτός έχει ήδη κάποιο πρόβλημα με τα νεύρα του. Οπότε με το συγκεκριμένο, τον έχεις κάνει turbo.
  • Τέλος, θα σου πω κάτι το οποίο κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις μόνο σε ακραίες καταστάσεις, γιατί είναι πολύ βαριά κουβέντα. Πρόκειται για το εξής: συνήθως όταν βρίζουμε, λέμε στον άλλον "άντε συνουσιάσου". Αυτό όμως δεν είναι και τόσο κακό. Υπάρχει κάτι χειρότερο. Σκέψου να σου έλεγε κανείς "ασυνουσίαστος να μείνεις". Δεν είναι αυτό κάτι πάρα, μα πάρα πολύ κακό; Να μη δεις ποτέ χαρά στα σκέλια σου, που λέμε; Αλλά σου είπα, είναι μόνο για βαριές περιπτώσεις.
Έχω στο νου μου ότι πάντα μπορείς να δεις κάτι καινούριο, πάντα μπορείς να ζήσεις κάτι πρωτότυπο, πάντα μπορεί η ζωή να σε εκπλήξει. Το ότι θα έδινα ποτέ συμβουλές για το πως να βρίσεις με διαφορετικό τρόπο, δεν το περίμενα... αλλά δε βαριέσαι! Μεταξύ μας αυτά.

Σε αφήνω τώρα. Αρκετά σημασία δώσαμε σε ασήμαντα πράγματα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου