Γεια και πάλι. Τελείωσε η εξεταστική. Για μένα, δηλαδή. Σήμερα έδωσα το τελευταίο μου μάθημα, και ηρέμησα. Δεν θέλω όμως να σου μιλήσω γι'αυτό. Έχω άλλα στο μυαλό μου.
Φαντάζομαι ξέρεις ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί τώρα γενικά. Χάος, με μια λέξη. Η οικονομική κρίση να έχει γονατίσει πολύ κόσμο, κάθε μέρα να κλείνουν ολοένα και περισσότερα μαγαζιά, άνθρωποι να μένουν χωρίς δουλειές και να μη ξέρουν τι να κάνουν. Μειώσεις συντάξεων και μισθών είναι πλέον κάτι τετριμμένο, οπότε δεν αναφέρονται καν, καθώς και οι αυξήσεις στις τιμές και τα πάγια παντού. Ακόμα και το χαρτί υγείας έχει γίνει πιο ακριβό. Δηλαδή, και στην τουαλέτα να πας, περισσότερο θα σου στοιχίσει από πιο πριν.
Δύσκολα τα πράγματα, δεν λέω. Όλοι ψάχνουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, κάτι για να αντιμετωπίσουμε όσο μπορούμε αυτή την κατάσταση και να τα βγάλουμε πέρα. Το ίδιο και οι ηγέτες της χώρας στην οποία ζούμε όλοι. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε, κάποιοι. Μάλλον, αυτό θα θέλαμε να πιστεύουμε. Τέλος πάντων, το γεγονός είναι ότι κάποιες ενέργειες γίνονται. Ως σκοπός αυτών προβάλλεται η πληρωμή του χρέους, η αντιμετώπιση της κρίσης, η βελτίωση της κατάστασης... όλα ωραία πράγματα. Κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις αφορούν άμεσα και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκομαι κάθε μέρα, το Πανεπιστήμιο. Και δεν παραμένουμε εκεί.
Ψηφίστηκε λέει ένας νέος νόμος σύμφωνα με τον οποίο, εν ολίγοις, καταργείται το άσυλο στα Πανεπιστήμια και δίδεται το δικαίωμα σε ιδιώτες να χορηγούν προγράμματα, να κάνουν, να δείχνουν... Ίσως να μη τα λέω και πολύ σωστά, αλλά σε παρακαλώ, κάνε υπομονή. Δεν είναι αυτό το κύριο σημείο στο οποίο θέλω να εστιάσω. Θα καταλάβεις πιο κάτω.
Όταν λοιπόν γίνεται μια τέτοια αλλαγή, όταν έχεις να κάνεις με τέτοιες μεταρρυθμίσεις, αναλογίζεσαι ποιες επιπτώσεις έχει αυτό για σένα, και δρας ή αντιδράς ανάλογα. Λογικότατο, σωστά;
Κι εμείς λοιπόν, ως φοιτητές, αποφασίσαμε να δράσουμε όλοι μαζί, ή μάλλον αποφασίσαμε να μαζευτούμε για να αποφασίσουμε για το πως να δράσουμε όλοι μαζί σχετικά με την όλη κατάσταση. Ωραία, ε; Συλλογικό πνεύμα, η δύναμη εν τη ενώσει, εμείς η νεολαία θα χαράξουμε το μέλλον. Με συγχωρείς για την έκφραση, αλλά ένα θα σου πω: αρχίδια!
Γιατί μιλάω έτσι; Το ξέρω, αποφεύγω να χρησιμοποιώ τέτοιου είδους λέξεις. Και θέλω να πιστεύω πως δεν θα ξαναχρησιμοποιήσω, αλλά στην προκειμένη, δεν μπορούσα, και δεν ήθελα, να χρησιμοποιήσω κάτι άλλο. Και θα σου εξηγήσω αμέσως γιατί.
Όταν, όπως σου είπα, έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι τόσο μεγάλο, για να μπορέσεις να το αντιμετωπίσεις σωστά και αποτελεσματικά, και όχι απλά να δώσεις μια πρόχειρη λύση, χρειάζεται μια ώριμη σκέψη, και πάνω απ'όλα, μια ώριμη συμπεριφορά. Κάτι που εμάς, στο τμήμα μου τουλάχιστον, μας λείπει.
Όταν έχουν μαζευτεί πάνω από 100 άτομα για να γίνει η εν λόγω συνέλευση, και ο Πρόεδρος του τμήματος αρχίζει και σου λέει ότι η συνέλευση είναι άκυρη επειδή δεν έχει οριστεί με κανονικές διαδικασίες, ήδη ψιλιάζεσαι ότι η δουλειά δεν πάει σε καλό. Ποιες κανονικές διαδικασίες μπορούν να αναιρέσουν την απόφαση τόσο πολύ κόσμου; Αν και προσωπικά δεν ασχολούμαι με την πολιτική, πόσο μάλλον με τα κόμματα, καθαρά και μόνο από λογική άποψη, δεν υπάρχει καμία βάση για να συμβαίνει αυτό. Ναι, ίσως τώρα με βρίζεις, επειδή είμαι αδαής και μιλώ για πράγματα που δε γνωρίζω τόσο καλά όσο ίσως εσύ, αλλά να σου πω κάτι; Αν το να ξέρεις καλά τους κανονισμούς σε φέρνει να φτάνεις σε παραλογισμούς, καλύτερα να μείνω αδαής και με καθαρό μυαλό. Πιστεύω.
Πέρα από αυτό. Είμαστε φοιτητές, ωραία; Και άσε το ότι είμαστε φοιτητές. Είμαστε συνομήλικοι. Όλοι λίγο πολύ την ίδια ηλικία έχουμε. Δεν είναι και μεγάλη η διαφορά. Γιατί λοιπόν να μη μπορείς να συνεννοηθείς όμορφα και ωραία με κάποιον που δεν είναι τόσο διαφορετικός από εσένα;
Όταν έρθει κάποιος από ένα άλλο τμήμα να σου μιλήσει, δεν είναι κανένας παρείσακτος. Είναι καλό να ακούμε τι έχουν να μας πουν οι άλλοι, θεωρώ προσωπικά, και αν είχαμε τα μυαλά μας πιο ανοιχτά, ίσως να μην είμαστε έτσι σήμερα. Δεν είναι ανάγκη κάθε φορά που θα μιλήσει κάποιος που δεν ανήκει στο τμήμα σου να τον βρίσεις λες και είναι σκυλί, λες και έχει σκοτώσει την οικογένειά σου και πάει να σου φάει το πρωινό. Στο κάτω κάτω, δυο κουβέντες θέλει να σου πει, δεν έχεις τι να φοβηθείς. Η απόφαση θα ληφθεί από εσένα και όσους ανήκουν στο τμήμα σου, αυτό είναι λογικό. Αλλά άσε και τον άλλον να πει αυτό που έχει. Και ίσως να μάθεις κάτι που δεν ήξερες...
Ε προφανώς, αυτό δεν γίνεται. Το αποτέλεσμα ήταν στη συνέλευση που έγινε, να πέσουν όλοι πάνω σε έναν και να τον χτυπάνε λες και είχαν μαζευτεί οι νάνοι να δείρουν αυτόν που βίασε τη Χιονάτη. Άκου που σου λέω, ξέρω εγώ. Εν τέλει, τη Χιονάτη δεν τη βίασε κανένας, και οι νάνοι πλακωθήκανε μεταξύ τους. Και το αποτέλεσμα; Να φύγουν οι μισοί από το αμφιθέατρο, και να μη μπορούμε να μαζευτούμε με τίποτα. Τυχαίο; Χμμμμ... λένε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Όπως και οι καλές συνελεύσεις.
Πραγματικά, εγώ στο θέαμα που είδα, αηδίασα. Υποτίθεται είχαμε μαζευτεί όλοι για να δώσουμε μια λύση σε ένα πρόβλημα που μας αφορά άμεσα. Υποτίθεται ότι συναναστρέφεσαι με ώριμα και σκεπτόμενα άτομα, τα οποία είναι σε θέση να αναλύσουν μια κατάσταση και να την αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά. Υποτίθεται ότι τα προβλήματα που έχουμε θα τα λύσουμε συλλογικά, και δεν θα προσπαθούμε μάταια να κάνουμε κάτι ο καθένας ξεχωριστά. Και όταν βλέπεις ότι τα άτομα που πρέπει να πάρουν αποφάσεις κάθε άλλο παρά ώριμα είναι και κάθε άλλο παρά ανοιχτά μυαλά έχουν, τι σκέφτεσαι αμέσως; Θα σου απαντήσω εγώ: παιδικό σταθμό. Εκεί που τα παιδάκια τσακώνονται μεταξύ τους και παίζουν ξύλο για το τίποτα. Υπάρχει μονάχα μια διαφορά ανάμεσα στο αμφιθέατρό μας και στον παιδικό σταθμό όπου πήγαινα: όταν στον παιδικό σταθμό τσακωνόμαστε, ερχόταν κάποιος και μας χώριζε και μας ηρεμούσε. Εδώ, αν πας να χωρίσεις τους άλλους, όχι μόνο δεν θα τα καταφέρεις, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φας και ξύλο.
Δεν θέλω να πάω τη συζήτηση αυτή πιο πέρα. Θα μπορούσα να σου γράψω άλλα τόσα και παραπάνω, αλλά θέλω να σταματήσω εδώ. Ήδη ίσως να είπα πολλά, αλλά έχω και το σκέφτομαι από τότε που έγινε, και έπρεπε κάπου να το βγάλω.
Απλά, είναι απογοητευτικό, φίλε μου. Να βλέπεις το συνομήλικο σου να κάνει λες και έχει βγει από κλουβί του ζωολογικού κήπου, και όχι από σπίτι ανθρώπων. Πιστεύω οι πίθηκοι συνεννοούνται καλύτερα μεταξύ τους. Ειλικρινά, ίσως η μικροκοινωνία τους να είναι δομημένη καλύτερα από τη δική μας.
Καλή μας δύναμη λοιπόν, και καλά ξεμπερδέματα. Και κάνε ό,τι μπορείς μόνος σου. Γιατί όπως φαίνεται, είμαστε ο καθένας για τον εαυτό του.
Φίλε μου, καλά τα λες... εν μέρει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις σωστή λογική και δεν σε αδικώ, καλά τα λες. Αφού μαζευτήκατε τόσα άτομα για να πάρετε μια απόφαση δεν μπορεί να σας πει κανένας ότι δεν θα μετρήσει η γνώμη σας, και ο πρόεδρος είναι πρόεδρος γιατί καποιος τον ψήφισε, όχι επειδή γούσταρε και είπε ένα πρωί "από σήμερα είμαι πρόεδρος". Όσο για τις γνώμες των παρείσακτων κάθε άλλο, όχι μόνο δεκτές άλλα να τις ακούμε και πιο προσεκτικά από των δικών μας, που λέει ο λόγος...
Αλλά δεν έχεις δει την ηλιθιότητα των εν λόγω ανθρώπων στο έπακρο της... Το αρχίδια που είπες είναι λίγο, μπροστά σε αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα.
Τα άχρηστα πλάσματα που έχετε εκεί πέρα για φοιτητές, μιλάω για τους περισσότερους που είναι εκεί μέσα ( και όποιος παρεξηγήθηκε, στα παπάρια μου... γκε γκε; ) οι δε πολιτικοποιημένοι είναι σε μια νιρβάνα όπως ο όχλος που μαζεύετε στο γήπεδο να δει την ομάδαρα του "Αγια Βαρβάρα Τρυπητή" και αυνανίζεται προσπαθώντας να δείξει οτι είναι οι καλυτεροι. Από την άλλη, έχουμε τον κάθε κακομοίρη που δεν πατάει ποτέ στην σχολή και κάνει την ΖΩΑΡΑ του και μας το παίζει αριστερός με ιδανικά και παπάρια μάντολες, ή ότι άλλο του κατεβεί. Και στη μέση μένουν 5 μαλάκες, όπως εγώ και εσύ, να ξύνουν το κεφάλι τους και αναρωτιούνται "ΠΟΙΟΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΔΩ?". Θες παραδείγματα; Θες δεν θες εγώ θα στα πω! :Ρ
Έχω ζήσει απίστευτες στιγμές εκεί μέσα... Όπως είπες; Όπως, να έχουμε συνέλευση, να καθόμαστε ησύχα και ωραία εμείς και να παρακολουθούμε έναν δαπίτη φυσικό από την μια μεριά και ένα κουμούνι γιατρό απο την άλλη να τσακώνονται. Θα μου πεις, ήταν το θέμα τέτοιο... Σιγά! Μαλώνανε για να δούνε ποιος είναι πιο γαμάτος! Ο καλυτερότερος ήταν ένα άλλο κουμούνι, που παίρνει τον λόγο, αρχίζει και φωνάζει κατι άκυρα και γενικά, ξέρεις τώρα για την πάλη των τάξεων και τον σεχταρισμό και τα σχετικά, και κατέληξε ότι πρέπει να αγωνιστούμε για να πάει το 5% του ΑΕΠ από το 3% στην παιδεία και να πάμε όλοι μεθαύριο στην πορεία.... Το θέμα μας; Οδηγός Σπουδών... Οχι για πες μας ρε κουμπάρε, έχεις επάφη; Ξέρεις τι γίνεται γύρω σου;
Ο ακόμα καλύτερος, σε συνέλευση CSD. Ο κόσμος χανόταν ( να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά για κάτι αντίστοιχο με τώρα είχαμε ζήτημα ), και είχαμε ένα γαμάτο να μιλάει επι 25 λεπτά και να μην καταλαβαίνεις καν τι λέει, αφού είχα κάνει το αυτί μου φραπέ γιατί νόμιζα οτι έφταιγαν τα αυτιά μου και δεν καταλάβαινα. Και στο τέλος, κατέληξε να μας λέει οτι δεν έχει γίνει και τίποτα, χαλαρά είμαστε. Μας έφερε και παράδειγμα με ένα ηφαίστειο, οτι αν η λάβα φτάσει στα πόδια σου τότε θα καείς και πρέπει να το πάρεις χαμπάρι από πριν και κάτι τέτοια, και μετά όλοι τον έβριζαν φωνάζωντας "ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΦΩΤΙΑ ΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ ΜΑΣ ΡΕΕΕ".
Ελευθερία του λόγου; Με τέτοιους στόκους; Τέτοιους άχρηστους; Και να τους ακούσω; Δεν έχουν τίποτα να μου πουν, γιατι για να μιλήσεις, πρέπει να έχεις και μυαλό, που δεν το έχασε κανένας για να το βρουν αυτοί.
Λυπάμαι μόνο τον Voltaire γιατί τα λόγια του πάνε χαμένα, "I detest what you write, but I would give my life to make it possible for you to continue to write".
Το πιο σοβαρό; Να έχεις κόσμο να ψηφίζει κατάληψη χωρίς να ξέρει γιατί και πως. Μόνο και μόνο για να κλείσει η σχολή και να πάνε σπίτια τους για τα χριστούγεννα. Ναι, έχει γίνει... και πολλά χειρότερα...
Όσο για το ξύλο, πήγαινε μια βόλτα από το ΤΕΙ. Να δεις εκεί που μπαίνουν με τα ρόπαλα μέσα και δέρνουν τον κόσμο....
Μετά από όλες τις βλακείες σου αράδιασα, θα καταλήξω κάπου και εγώ (θα μπορουσα να συνεχίσω για πολυ ακόμα αλλα άστο καλύτερα.. ). Το όλο σύστημα θα δούλευε υπο ιδανικές συνθήκες, που δεν τις έχουμε. Όταν ο κόσμος που το κάνει να δουλεύει είναι σκάρτος και λειψός και το σύστημα θα είναι έτσι. Κοίτα την δουλειά σου και άστους να λένε, στην τελική αν περάσει το νομοσχέδιο, καλό θα γίνει μόνο και άσε τους βρόχους να λένε...
P.S.: μηπως να κάνω και εγώ ένα blog? :P
Έγραψες πάλι!Αυτός ο αγώνας που δίνουμε εδώ ίσως είναι καλύτερος από την κατάληψη του CSD!!Εγώ έχω και μια άλλη σημαντική απορία ρε παιδιά..Από πότε το να βάζεις φρένο στην μόρφωσή σου πήγε κάποιον μπροστά???Το να λες δηλαδή δεν πειράζει να χάσω μία εξεταστική ή ένα εξάμηνο γιατί έχω να διαμαρτυρυθώ, να ΑΓΩΝΙΣΤΩ!(Σαν ένα φίλο μου από Αθήνα που ανήκει σε μια παράταξη που δεν την ξέρει ούτε η μάνα της και κάθε Σάββατο έχει επανάσταση...ο ίδιος είναι άνεργος και όταν τον ρώτησα τι κάνει γι αυτό μου είπε ότι ψάχνει και μετά άλλαξε το θέμα και άρχισε να λέει τι συζητήσανε στο συμβούλιο που κάνανε για την επερχόμενη επανάσταση...και τον ρωτάω πόσες ώρες την ημέρα αφιερώνεις στο να ψάχνεις για δουλειά και πόσες για την επανάσταση γιατί αν είναι 20 επανάσταση 4 δουλειά φαντάσου γιατί είσαι άνεργος...απλά δεν μίλησε!!!και μιλάω για έναν νέο άνθρωπο λίγο πριν τα 30 του.)Και η πρόφαση του αγώνα το κίνητρο πιο σωστά είναι όπως ακούστηκε πολύ τα λεφτά που δεν έχουν να πληρώνουν οι γονείς μας και πως οι τσέπες τους θα αδειάσουν και αλλά τέτοια πατριωτικά..αλλά αν όντως πιστεύω εγώ όλοι αυτοί νοιάζονταν για το χέρι που τους θρέφει το στόμα θα φρόντιζαν αν και 8ο έτος που βρίσκονται να πάρουν το ρημάδι το πτυχίο τους!!!γιατί εξάλλου γι αυτό οι γονείς τους θα μπατιρίσουν όχι μόνο λόγω της κρίσης αλλά επειδή 8 χρόνια περίμένουν και δίνουν δίνουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα...τι να πω έχω αρχίσει και συγχίζομαι και δεν τα γράφω και σωστά!Θα σταματήσω εδώ και ειλικρινά ελπίζω στο να σταματήσω να βλέπω παντού επαναστάτες χωρίς αιτία γιατί αν κάτσεις και το σκεφτείς μόνο μέσα από την γνώση μπορείς να γίνεις σωστός επαναστάτης (αν το θες σαν καριέρα δηλαδή) χωρίς παρωπίδες και ηλίθιες δικαιολογίες ....ή απλά μπορείς να συνεχίσεις να κάνεις επανάσταση κάθε μέρα της εβδομάδας γιατί οι τυρόπιτες του φούρνου σου είναι τετράγωνες και όχι στρογγυλές!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πάνω στο συγκεκριμένο θέμα μπορεί να πει ο καθένας μας πολλά. Αλλά κανένας δεν θέλει να προχωρήσει πέρα από ένα σημείο, γιατί θα μπούμε σε πεδία που ίσως δεν πρέπει. Και δεν ξέρω και κατά πόσο αξίζει τον κόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το αν να φτιάξεις blog, Άγγελε, να φτιάξεις! Σίγουρα θα έχεις έναν πιστό αναγνώστη! Δεν κατάλαβα, δηλαδή καλύτερος είμαι εγώ?!
Αλεξάνδρα, συμφωνώ κι εγώ μαζί σου, αλλά ειλικρινά δεν θέλω να συνεχίσω την κουβέντα αυτή, τουλάχιστον όχι από εδώ. Την άλλη φορά που θα βρεθούμε, θα μιλήσουμε εκτενέστερα!