Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Ταμπού

Έχω όρεξη απόψε, θα σου μιλήσω για κάτι για το οποίο συνήθως όλοι αποφεύγουμε να μιλήσουμε ανοιχτά. Ναι, καλά κατάλαβες, αναφέρομαι στο σεξ.

Σε προειδοποιώ ότι ίσως σε μερικά σημεία βρεις γραφικές εκφράσεις, αλλά δεν μπορώ, ούτε και θέλω, να κάνω αλλιώς. Μερικά πράγματα σήμερα θέλω να τα πω όπως λέγονται. Αν διαφωνείς μαζί μου, μπορείς ελεύθερα να φύγεις. Αλλά θα χάσεις, σου το λέω. Λοιπόν, ξεκινάω.

Για κάποιον λόγο, όταν πρόκειται για το συγκεκριμένο θέμα, όλοι κάτι παθαίνουμε και μας πιάνει μια κρίση ντροπής και σεμνοτυφίας. Λες και κανένας δεν το επιδιώκει, κάνει ή έστω σκέφτεται. Δεν λέω, κι εγώ ένας τέτοιος τύπος είμαι, απλά, ξέρεις, το να γράφεις έτσι σου δίνει και ένα θάρρος. Νομίζω ότι χωρίς βλάβη της γενικότητας μπορώ να θεωρηθώ ψευτόμαγκας σε πολλά ζητήματα. Δεν είναι όμως το θέμα μας αυτό.

Το έχεις σκεφτεί ποτέ πόσα πολλά πράγματα από την καθημερινότητά μας περιστρέφονται γύρω από το σεξ; Ειλικρινά, νομίζω κανένας μας δεν το έχει συνειδητοποιήσει, πόσο μάλλον να σκεφτεί το "γιατί". 
Θα σου πω το εξής απλό. Εκνευρίζεσαι, κάτι σου τη δίνει. Ποια είναι η πρώτη σου αντίδραση; Θα βρίσεις, έτσι; Και πως θα βρίσεις; "Γαμώ το αυτό σου, γαμώ το εκείνο και το αποτέτοιο σου". Κάτσε βρε αδερφέ. Εσύ όταν θυμώνεις αυτό κάνεις; Ενώ είναι κάτι που συνήθως κάνουμε για να νιώσουμε ευχαρίστηση, κάτι που κάνεις όταν είσαι ήρεμος και νιώθεις ωραία, για κάποιο λόγο το χρησιμοποιούμε λες και είναι κάτι κακό, υποτιμητικό και προσβλητικό. Όπως και πολλά άλλα.

Σκέψου μόνο το εξής. Δεν έχεις ακούσει ή δει κάποιον που να είναι πάρα πολύ εκνευρισμένος για κάποιον γνωστό ή άγνωστο λόγο, και να ρίχνει γαμωσταυρίδια σε ό,τι βρει μπροστά του; Μερικές φορές, θα τον ακούσεις να αναφέρεται στο αντικείμενο της οργής του ως "αιδοίο", "όρχις", "σερβιέτα" και διάφορα άλλα. Και σε ρωτάω εγώ... από πότε το αιδοίο και ο όρχις είναι βρισιές; Με την ίδια λογική, γιατί δεν είναι η σπλήνα και το συκώτι; Επειδή η γυναίκα δεν έχει κάτι που έχει ο άνδρας, ή μάλλον έχει κάτι που αυτός δεν έχει; Αν το σκεφτείς λίγο, δεν έχει και κάποια λογική αυτό.

Είχα διαβάσει ένα βιβλίο κάποτε που τα έλεγε όλα αυτά. Δεν είναι δικά μου δηλαδή τα όσα σου λέω. Αλλά ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σου, με το δικό μου τρόπο. Στο βιβλίο αυτό λοιπόν, έλεγε το εξής ωραίο. Μια εξήγηση του γιατί βρίζουμε κατ'αυτό τον τρόπο, είναι το ότι, κατά μία έννοια, το σεξ δείχνει κυριαρχία και υποταγή, σε φάση Yin-Yang και έτσι. Με την έννοια του ότι αυτός που "τον δίνει" είναι ο κυρίαρχος, και αυτός που "τον παίρνει" είναι αυτός που υποτάσσεται. Δηλαδή, εγώ το γράφω και γελάω, συγγνώμη. Και ας μην ανοίξω το στόμα μου και μιλήσω τώρα για διάφορα εξαρτήματα του έρωτα, όπου αρχίζεις και χάνεις την ιδέα του ποιος δίνει τι σε ποιόν και ποιος παίρνει τι και πως. 

Προσωπικά, πιστεύω ότι είναι φαλλοκρατικές αντιλήψεις που ανήκουν στο Μεσαίωνα, αλλά για κάποιον άγνωστο λόγο έχουν διατηρηθεί και στις μέρες μας. Πες με φεμινιστή, αλλά κατά βάθος το ξέρεις ότι έχω δίκιο. Και αν δεν το ξέρεις, δεν αλλάζει κάτι, πάλι δίκιο έχω.

Τώρα θυμήθηκα και το άλλο που είχα ακούσει κάποτε. Είχε κυκλοφορήσει στο Φατσοτέφτερο και λέγανε διάφορες γυναίκες "γιατί ένας άνδρας να μπορεί να πάει με πολλές γυναίκες και οι φίλοι του να του λέμε μπράβο, ενώ όταν μια γυναίκα πάει με πολλούς άνδρες τη λένε πουτάνα;". Και η απάντηση δεν άργησε να έρθει: "όταν ένα κλειδί ανοίγει όλες τις κλειδαριές, είναι master key, ενώ όταν μία κλειδαριά ανοίγει από πολλά κλειδιά, σκατά κλειδαριά είναι". Εδώ έρχομαι εγώ και σου λέω: "τη τζίφρα σου και το πουλί σου να προσέχεις που τα βάζεις". Γιατί δεν είναι το πουλί κλειδί, και αν ήτανε βιολί θα το παίζανε πολλοί. Οπότε, από μένα τουλάχιστον, αν πας να κάνεις τον κλειδαρά, μια χαρά πούτανος θα είσαι.

Ένα άλλο που ήθελα να σου πω. Το ήξερες ότι ακόμα και τα μικρά παιδιά έχουν σεξουαλικές ορμές; Καλά, μη φανταστείς ότι είναι στην ίδια μοίρα με έναν ξελιγωμένο σαραντάρη που έχει να δει χαρά στα σκέλια του από τότε που εγώ πέρναγα όρθιος κάτω από το τραπέζι και αναρωτιόμουν αν είναι αυτός ο ουρανός. Αλλά ναι, τα μικρά παιδάκια αρχίζουν και εξερευνούν την σεξουαλικότητά τους από πολύ μικρή ηλικία. Φερ'ειπείν, πολλά κοριτσάκια βάζουν τις κούκλες τους να κάνουν έρωτα. Δεν είναι ότι καταλαβαίνουν και πολύ καλά τι ακριβώς κάνουν, αλλά έχουν έμφυτη την περιέργεια αυτή, και μαθαίνουν με αυτό τον τρόπο. Και μη βιαστείς να κάνεις κάποιο σχόλιο του είδους "γυναίκες...", γιατί ούτε κι εσύ ήσουν καλύτερος! Όλοι έχουμε παίξει το γνωστό παιχνίδι "δείξε μου το δικό σου και θα σου δείξω το δικό μου". Έλα, μην ακούω βλακείες τώρα, αφού έτσι είναι.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι την περιέργεια αυτή την έχουμε μέσα μας λίγο πολύ όλοι. Γιατί λοιπόν να το κρύβουμε; Και μάλιστα να κάνουμε τις πάπιες; Λες και αυτοί στους οποίους θέλεις να κάνεις εντύπωση ως "σεμνό" και "καθώς πρέπει" παιδί είναι καλύτεροι. Αν σε έχουν κάνει να το πιστέψεις, πραγματικά, έχε στο νου σου ότι δεν ισχύει.

Τέλος, θα σου πω κάτι που ίσως σε συνταράξει: στη ζωή υπάρχουν και άλλα πράγματα πέρα από το σεξ. Οι γυναίκες δεν είναι χρήσιμες μόνο όταν έχεις όρεξη να κάνεις σεξ, και οι άνδρες δεν είναι άβουλα πλάσματα που θα πηδήξουν ό,τι θηλυκό βρεθεί εντός του πεδίου δράσης τους. Μπορεί να με βρίζεις τώρα, αλλά έτσι είναι. Και, επαναλαμβάνω, ακόμα και αν δεν το βλέπεις, έχω δίκιο. Σκέψου το.

Τέλος πάντων. Δεν αναφέρθηκα σε κάποια άλλα πράγματα που ίσως θα έπρεπε, όπως ο αυνανισμός, η ομοφυλοφιλία, η αλλαγή φύλου, τα φετίχ, οι ανωμαλίες (όπως και το τι είναι ανωμαλία), και είμαι σίγουρος ότι κάτι άλλο έχω αφήσει απ'έξω. Ίσως κάποια φορά να γράψω τη συνέχεια. Προς το παρόν, αυτά. Άντε τώρα να κάνεις δημόσιες σχέσεις.


2 σχόλια: