Καλό μας Πάσχα!

Τι γίνεται; Χαθήκαμε, ε;

Το ξέρω, φταίω εγώ... ούτε ένα τηλεφώνημα, τίποτα. Είμαι γάιδαρος, ναι, το ξέρω. Μη βαράς, εντάξει...

Είχα μαθήματα, τι να κάνω; Θυμάσαι για κάτι πακέτα που σου έλεγα; Ε, έπρεπε να το ερευνήσω, δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι το ζήτημα! Τελικά είδα με τα ίδια μου τα μάτια πως χάνονται τα πακέτα... ήμουν μάρτυρας στο πως απλά αντικαθιστώνται από κλώνους, χωρίς να αναλογιστεί κανείς τη θυσία τους. Και εγώ έκανα το χρέος μου, το ανέφερα στις αρμόδιες αρχές, αν και δε νομίζω να γίνει κάτι... 

Πέρα από αυτό, πλησιάζει Πάσχα. Θα μου πεις, και τί έγινε; Θα σου πω, τίποτα. Αυτό που έγινε είναι πως πάμε να δούμε λίγο τους δικούς μας, να προσποιηθούμε πως κάνουμε επανάληψη και διαβάζουμε για την επικείμενη εξεταστική, να βγούμε με παλιούς, και ενίοτε νέους, φίλους, να φάμε λίγο σπιτικό φαγητό... Ε, αν μας παίρνει, να πάρουμε και κανένα δώρο, ε;

Πρέπει να σου πω πως είναι κάποια πράγματα που κατά καιρούς σκέφτομαι. Περιοδικά δηλαδή. Και συνήθως με πιάνουν κάτι τέτοια σε τέτοιες γιορτές. Αναδύεται βρε παιδί μου ένα κλίμα, δημιουργείται ένα περιβάλλον, που σε κάνει να αναρωτηθείς μερικά πράγματα. Εγώ φερ' ειπείν, είχα πάντοτε την απορία τι στο καλό είναι το κουνέλι του Πάσχα; Κουνέλι, λαγός, ό,τι στο καλό είναι τέλος πάντων, δεν ξέρω αν είναι άγριο ή ήμερο το ζώο. Αλλά είναι κάπως ανησυχητικό το ότι υπάρχει κουνέλι [έστω ότι είναι κουνέλι, χωρίς βλάβη της γενικότητας], το οποίο κρύβει αυγά το Πάσχα, τα οποία εσύ πρέπει να βρεις! Μα κάτσε λίγο, τι σχέση έχει το κουνέλι με τα αυγά; Θηλαστικά δεν είναι τα κουνέλια; Από πότε κάνουν αυγά; Μήπως πρόκειται για κάτι άλλο, και όχι για κουνέλι; Μήπως είναι καμιά κότα, καμιά χήνα τίποτα, και κάνει την πάπια; Ποτέ δεν μου άρεσε αυτό με το κουνέλι...

Ύστερα, το έχω άχτι που δεν έχω δει ακόμα τα Πάθη του Χριστού, το γνωστό splatter που είχε κάνει τόσο πάταγο τότε που βγήκε. Αλλά από την άλλη σκέφτομαι, αν θέλω να δω κάτι τέτοιο, βλέπω το Saw, που έχει και διαφορετική υπόθεση, ενώ το εν λόγω έχει παιχτεί πολλές φορές. Εδώ και 2000 και κάτι ψηλά χρόνια, που λέει ο λόγος. Τυχεροί ήταν στο Μεσαίωνα, που δεν είχαν τηλεόραση, κάθε χρόνο την ίδια εποχή να τους βάζουν τα ίδια παρακμιακά έργα... αλλά θα μου πεις, είχαν τους άλλους με τις ντουντούκες. Πω πω, σκέψου, όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα να έχεις το φωνακλά να σου εξιστορεί το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά... τουλάχιστον την τηλεόραση την κλείνεις ρε παιδί μου!

Ένα άλλο που αναρωτιέμαι είναι, γιατί το Πάσχα να τρώμε αρνιά; Τι μας έχουν κάνει τα καημένα τα ζώα; Είναι τόσο φιλήσυχα, τόσο ήρεμα, τόσο καλά... και νόστιμα, δε λέω... αλλά τη συγκεκριμένη περίοδο γίνεται γενοκτονία ρε συ! Αν είναι δυνατόν δηλαδή! Πρέπει να είναι πολύ ψυχοφθόρο, να είσαι αρνί το Πάσχα! Να σκέφτεσαι συνέχεια αν θα ζήσεις μέχρι μετά τη Μεγάλη Εβδομάδα. Να τρως λουλουδάκια στο λιβάδι, και να μετράς τα πέταλα: θα ζήσω, δεν θα ζήσω, θα ζήσω, δεν θα ζήσω... 

Εμένα πάντως, δεν θα με χάλαγε και λίγο ψάρι!

Όπως και να' χει. Το Πάσχα δεν θα τα πούμε, γιατί δεν θα έχω Internet. Εξάλλου, έχουμε και άλλα πράγματα να κάνουμε! Βρες και εσύ καμιά ασχολία, καλό θα σου κάνει. Πήγαινε για καφέ, βρες κανένα φίλο, παίξε μπάλα, ή αν δεν μπορείς, στοίχημα. Όχι πολύ όμως, δεν κάνει. 

Φεύγω. Τα λέμε μετά το Πάσχα! xD