Το πρωτόκολλο της αναισθησίας

Εδώ και μέρες σκέφτομαι να γράψω γι'αυτό. Είχα και μια συζήτηση με τον κολλητό μου τον Άγγελο για το συγκεκριμένο θέμα. Έφτασε λοιπόν η ώρα να το κάνω, και χαίρομαι που θα βγάλω επιτέλους την οργή και την αγανάκτησή μου, να τα πω όλα χύμα και να ηρεμήσω!

Βρε φίλε, ξέρεις εσύ τι έκανες με το να κάνεις τις απαραίτητες κινήσεις για να ανοίξει η σελίδα που περιέχει το κείμενο που διαβάζεις αυτή τη στιγμή? Το έχεις αναλογιστεί ποτέ αυτό? Η αλήθεια είναι πως δεν το έκανα ούτε κι εγώ, μέσα στην άγνοιά μου, αλλά τώρα ξέρω...

Άκου λοιπόν να δεις. Όταν εσύ πατήσεις το link ή εισάγεις μόνος σου τη διεύθυνση στη μπάρα από πάνω, ξεκινάει μια διαδικασία με την οποία πακέτα πληροφορίας μεταφέρονται από κάποιον server, δεν μας νοιάζει ποιος ακριβώς, στο δικό σου τον υπολογιστή, και μπορείς εσύ και βλέπεις αυτό που βλέπεις [ειδήσεις στο in.gr, τον καιρό στο meteo.gr, το χαμένο επεισόδιο του Mehmet που δεν ξέρω καν ποιος είναι, την ιστοσελίδα του Χορταρέα για να ενημερωθείς για τις τελευταίες τάσεις της Αστρολογίας, και τα λοιπά, και τα λοιπά]. Ε λοιπόν, σου έχω νέα! Αυτό είναι τελείως λάθος! 

Τα πακέτα που σου στέλνει ο server, ενώ ξεκινάνε όλα μαζί, ωραία και καλά, ταξιδεύουν μέσα από το καλώδιο αμέριμνα, και ξαφνικά κάποιο από αυτά χάνεται!  Απλά, έτσι, χάνεται! Και να ήταν ένα δύο, να πεις εντάξει, συμβαίνει! Όχι όμως! Χάνονται πολλά πακέτα μαζί, και αυτό συμβαίνει συνέχεια! Και εσύ δεν το καταλαβαίνεις, επειδή είναι συνεννοημένοι ο server με το δικό σου υπολογιστή, και με το που χαθεί κάτι, ο server στέλνει άλλο πακέτο στη θέση του! Οπότε, ούτε γάτα, ούτε ζημιά! Ε όχι όμως κύριε server! 

Είναι πάρα πολλά τα πακέτα που χάνονται καθημερινά. Πραγματικά είναι ασύλληπτο το πόσα πολλά πακέτα χάνονται! Γίνεται λόγος μερικές φορές για πραγματική σφαγή πακέτων! Δηλαδή αφανίζονται οικογένειες ολόκληρες! Μη σου πω ότι υπάρχει περίπτωση να παίρνει διαστάσεις γενοκτονίας αυτό το φαινόμενο! Και η λύση, απλή: στείλε άλλο, δεν είναι τίποτα! Ποιος ξέρει που μπορεί να έχει χαθεί το καημένο πακέτο, ίσως να είναι σε καμιά μπανιέρα γεμάτη παγάκια, κάθεται χωρίς νεφρό και προσπαθεί να φτάσει το τηλέφωνο και να ζητήσει βοήθεια... αλλά δεν γίνεται καν λόγος να το αναζητήσει κανείς! Όχι, απλά το αντικαθιστούμε!

Προκειμένου λοιπόν να σταματήσει εδώ αυτό, και για να μη ντρέπονται στο μέλλον τα παιδιά μας για την αποτρόπαιη αδιαφορία μας, σε προτρέπω, φίλε μου αναγνώστη, να συμμετάσχεις κι εσύ στον ευγενικό σκοπό μας: να εγείρουμε μνημείο στη μνήμη των πεσόντων κατά τη μεταφορά πακέτων! Ας εκθέσουμε τα πρωτόκολλα επικοινωνίας για το πόσο αναίσθητα, ωμά και απο-πακέταια [θα έλεγα απάνθρωπα, αλλά δεν αρμόζει] είναι! Κάθε ένα από τα χαμένα πακέτα είχε μόνο σκοπό να εξυπηρετήσει εσένα και τις ανάγκες σου: εσύ τι θα κάνεις για να τιμήσεις τη θυσία του?

Μέγιστος σεβασμός στα χαμένα μας πακέτα! Κάτω τα πρωτόκολλα και η καταπίεση του TCP! Ας αφανίσουμε το UDP, το οποίο με την αδιαφορία του δεν καταφέρνει άλλο παρά να διαιωνίσει τη σφαγή, και μάλιστα χωρίς να το αναλογιστεί καν! 

Ελευθερία στο Ethernet!!! (>_<)