Έχεις τί κεισήκουσας?

Όχι, πες μου, έχεις?!? Δεν ξέρεις τί πάει να πει?!? Αχχχχ, αχχχχ...

Πριν αρχίσεις να μου λες διάφορα, όχι, δεν είναι θανατηφόρα αρρώστια, ούτε και πρόκειται να σε δαγκώσει! Αν θυμάσαι, κάποτε στο Λύκειο [που δεν ήταν στο Μεξικό [τουλάχιστον το δικό μου]], στα Αρχαία κάναμε την Αντιγόνη. Εκεί λοιπόν ρώταγε αυτή την αδερφή της [και, για να ακριβολογούμε, το κεφάλι της] αν έχει ακούσει τίποτα. Και για να τη ρωτήσει, χρησιμοποιούσε αυτή τη φράση.

Ακριβώς αυτό, καλά κατάλαβες. Σκέψου να είσαι εσύ, βγαίνεις βόλτα με το κολλητό σου, και του λες "Ρε, κάτι λέγανε σήμερα για τη νέα τσόντα παραγωγή της Τζούλιας! Έχεις τί κεισήκουσας?" Αυτά είναι! Αποκτά άλλη αίγλη ο λόγος βρε παιδί μου! Αν και, ανάλογα με το ύφος που έχεις, μπορεί να ακουστεί και αρκετά απειλητικό αυτό... Θες να δεις? Σήκω, πήγαινε στο καθρέφτη, και πες με ύπουλο ύφος "Έχεις τί κεισήκουσας..?" Αν δεν ανατριχιάσεις, πες το μου να σε συγχαρώ!

Που λες, τώρα που το ξεκαθαρίσαμε, σε ξαναρωτάω: έχεις? Δεν έχεις...

Guess what! Εγώ έχω! Και ξέρεις και τι άλλο? Όχι, δεν ξέρεις! Θα σου πω εγώ, και μετά θα ξέρεις! Υπάρχει ζώο που λέγεται Axolotl. Αλήθεια, έτσι λέγεται. Αλλά αυτό που θέλω να σου δείξω πραγματικά, είναι η μούρη του ζώου αυτού. Κοίτα εδώ:

Έχεις ξαναδεί εσύ τέτοιο πράγμα?!? Εγώ το είδα, και ζήλεψα! Κοίτα το πόσο χαρούμενο είναι το άτιμο! Λες και δεν έχει κανέναν καημό στο κεφάλι του! Πέρα βρέχει! Θα μου πεις, κι εδώ να βρέχει, το ίδιο που του κάνει, αφού στο νερό ζει...
Αλλά είναι άδικο! Πως γίνεται κάποιοι να γεννιούνται, να λέγονται Κυρία/Κύριος Axolotl, να έχουν αιωνίως ένα χαμόγελο στα χείλη και να μη τους νοιάζει αν βρέχει, ενώ μερικοί μερικοί να λέγονται Μαρία, Κώστας, Δημήτρης, Ελένη [χωρίς παρεξήγηση, η επιλογή ήταν τυχαία, θα μπορούσα να είχα βάλει με την ίδια λογική άλλα ονόματα, όπως τα Ευτέρπη, Αμάλθεια, Αγαμέμνονας, Αναξίμανδρος, Φρειδερίκη, Επαμεινώνδας... θες να συνεχίσω?], να πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρούν το προαναφερθέν χαμόγελο, και να προσέχουν και πότε βρέχει για να κρατάνε ομπρέλα? Ε όχι, είναι άδικο, για να πω το ελάχιστο! 


Φαντάζομαι ακριβώς αυτό θα έχει σκεφτεί και κάποιος άλλος, και γι'αυτό μάλλον τώρα αυτά τα Axolotl [μου άρεσε αυτό το όνομα...] είναι στη φάση Critically Endangered. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό? Με απλά λόγια, σημαίνει ότι ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί ή θα μειωθεί κατά 80% μέσα σε τρεις γενεές. Οπότε, δεν χρειάζεται να ανησυχείς: η αδικία αυτή δεν πρόκειται να συνεχιστεί!


Και, αν το σκεφτείς, δεν είναι μόνο αυτό που σαν είδος πάει να εξαφανιστεί... είναι τόσα άλλα, που δεν ξέρω, και βαριέμαι να ψάξω, για να σου πω. Αλλά το σημαντικό στην υπόθεση είναι ένα: υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο, που φροντίζουν για σένα! Προκειμένου να μη νιώθεις εσύ ότι κάποιο από όλα αυτά τα είδη που συζούν μαζί μας στον τεράστιο βράχο που λέγεται Γη σε αδικεί με το να έχει κάτι παραπάνω από εσένα... το εξαφανίζουν! Πόσα άλλα είδη έχουν εξαφανίσει για χάρη σου?!? Και πόσα άλλα θα εξαφανίσουν ακόμα! Αλλά είναι δίκαιος σκοπός... δεν μπορεί, να μας αδικούν έτσι κάτι ζώα!


Εξάλλου, αυτός δεν είναι ο σκοπός μας? Να είμαστε εμείς αυτοί που είναι οι καλύτεροι. Να μην υπάρχει κάτι άλλο που να έχει περισσότερο από εμάς, που να είναι καλύτερο από εμάς, που να είναι πιο χαρούμενο από εμάς. Πρέπει να είμαστε εμείς στην κορυφή, αφού εμείς είμαστε οι πιο σημαντικοί! Και αφού εμείς δεν γίνεται να αλλάξουμε ώστε να γίνουμε καλύτεροι, η λύση είναι μία, και χωρίζεται στα δυο:
   1. Αλλάζεις ό,τι είναι καλύτερο από εσένα έτσι ώστε να γίνει χειρότερο
   2. Αυτά που δεν μπορείς να τα αλλάξεις, τα εξαφανίζεις


Απλό, ε? Βέβαια, υπάρχουν και κάτι άλλοι, που αμφιβάλλουν το πόσο αποδοτικό είναι αυτό, αλλά εγώ κι εσύ ξέρουμε ότι μια χαρά λειτουργεί η μέθοδος, έτσι δεν είναι? Στο κάτω κάτω, είναι πάααααρα πολύς καιρός που αυτό είναι το εν δυνάμει ΣΔΙΕ [Σύστημα Διαχείρισης Ισορροπίας Ειδών]. Και, αν ήταν τόσο λάθος, κάτι θα είχαμε κάνει, κι εγώ, κι εσύ. Και αφού δεν κάνουμε τίποτα, μάλλον είναι σωστό... σωστά?